Shaheen Ahmed: Naz̤ar

Το “Naz̤ar” είναι μια οπτικοακουστική εξερεύνηση της δημόσιας παρουσίας αλλά και όσων συμβαίνουν στο εσωτερικό των μουσουλμανικών μεταναστευτικών κοινοτήτων στις δεύτερες πατρίδες τους. Το πρότζεκτ συγκεντρώνει τα διαρκώς εξελισσόμενα πολιτισμικά αρχεία της παρουσίας των μεταναστευτικών κοινοτήτων, ρίχνοντας φως στις ιστορίες τους – τι κρύβεται πίσω από μια ανακοίνωση εξαφάνισης; Ποιες φήμες και κουτσομπολιά διαδίδονται για τις εκλογές; Τι ακούγεται για τον νέο ιμάμη influencer; Και τι γίνεται με εκείνα τα παιδιά που ερωτεύτηκαν; Το παρόν έργο επιχειρεί να συμβάλει στη διεκδίκηση του δημόσιου αστικού χώρου ενάντια σε προσπάθειες γκετοποίησης και στην επιβεβλημένη αορατότητα των μεταναστευτικών εμπειριών.

Ως Ινδός μουσουλμάνος δημιουργός ντοκιμαντέρ που ζει στην Ευρώπη τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αυτό που με κάνει να νιώθω άνετα εδώ είναι η παρουσία μουσουλμανικών κοινοτήτων από τη νότια Ασία στον δημόσιο χώρο. Παρόλο που οι κοινότητες αυτές δεν είναι ομοιογενείς, οι πολιτισμικές δραστηριότητές τους στις γωνιές αρκετών ευρωπαϊκών πόλεων είναι συχνά κοινές και οικείες. Πολλές φορές η προσπάθειά μου να γνωρίσω και να κατανοήσω αυτές τις πόλεις περνάει μέσα από τις μικρές γωνιές τους.

Το πρότζεκτ θα ξεκινήσει από την Αθήνα και συγκεκριμένα από τις γειτονιές γύρω από το Μεταξουργείο, την Κυψέλη και την Αττική. Θα ασχοληθεί με διάφορες μουσουλμανικές κοινότητες από τη νότια Ασία στην Αθήνα, συγκεντρώνοντας ιστορίες, κουτσομπολιά, όνειρα και προσδοκίες, μέσα από οπτικοακουστικές καταγραφές πεδίου που θα αποδίδουν τη μεταναστευτική εμπειρία. Αυτή η εκ του σύνεγγυς παρατήρηση θα συνδυαστεί με την οπτικοακουστική αποτύπωση της συλλογικής, εξωστρεφούς πολιτισμικής αισθητικής της κοινότητας – με τα ίχνη της δημόσιας παρουσίας της στην πόλη της Αθήνας. Το μεγαλύτερο μέρος του πρότζεκτ θα λάβει χώρα κατά τη διάρκεια του ισλαμικού μήνα του Ραμαζανιού, που αποτελεί μια σημαντική πνευματική και πολιτιστική εμπειρία για τις μουσουλμανικές κοινότητες. Στην ουσία, το “Naz̤ar” είναι μια απόπειρα παρατήρησης της Αθήνας από την οπτική γωνία μιας μεταναστευτικής κοινότητας: μια προσπάθεια να κοιτάξουμε πάνω από τα τείχη που μας κρύβουν τις ελπίδες και τις επιθυμίες αυτών των κοινοτήτων, ελπίδες και επιθυμίες που διέσχισαν πολλές θάλασσες για να φτάσουν εδώ.

(Η λέξη “naz̤ar” μπορεί να σημαίνει «κλεφτή ματιά», «παρατήρηση μέσω του βλέμματος», αλλά και «κακό μάτι» σε διάφορες γλώσσες της νότιας Ασίας, συμπεριλαμβανομένων των ούρντου, παντζάμπι, βεγγαλικών και χίντι).