Εργαστήριο με τον Θάνο Παπακωνσταντίνου

«Πηγή από την οποία ξεκινάνε διάφορες προσμονές και ανταρσίες. Μόνιμο πρότυπο της αναμονής μιας καταστροφής και μιας ελπίδας για μεταμόρφωση. Όργανο αμφισβήτησης οποιουδήποτε καθιερωμένου νοήματος». Έτσι περιγράφει ο Umberto Eco την Αποκάλυψη. Ως ένα τέτοιο έργο –σύνθετο, αντιφατικό και αέναα αντιδραστικό–αντιμετώπισε ο Θάνος Παπακωνσταντίνου το κείμενο του Ιωάννη. Αναζήτησε τη σχέση του με τη χριστιανική εσχατολογία όσο και με την ορθόδοξη ζωγραφική, ανάτρεξε στα ουτοπικά κινήματα και στις παγανιστικές τελετές των ύστερων ελληνιστικών χρόνων, είδε τη σύνδεση της θείας λειτουργίας με τη δομή της αρχαίας τραγωδίας και έφτασε ως την ποπ κουλτούρα.Με ένα διήμερο εργαστήριο, o σκηνοθέτης της αποκαλυπτικής παράστασης της Στέγης, μας μυεί στα μυστήρια του κρυπτικού αυτού έργου και, ταυτόχρονα, στον τρόπο εργασίας του: από την αρχική σύλληψη στην τεκμηρίωση με βάση τη συγκέντρωση των πρώτων υλικών έρευνας κι από εκεί στην ενσωμάτωσή τους στη δραματουργία και τον οπτικό μηχανισμό της παράστασης.

Το εργαστήριο βασίζεται στον δημιουργικό διάλογο και έχει την εξής βασική προϋπόθεση συμμετοχής: οι συμμετέχοντες καλούνται να φέρουν ένα αντικείμενο το οποίο, εντελώς προσωπικά, συμβολίζει γι’ αυτόν/η την ιδέα της Αποκάλυψης, όπως κι αν την καταλαβαίνει.