“Voyage of Time: Life’s Journey” του Terrence Malick

Ο διαβόητα ιδιοσυγκρασιακός σκηνοθέτης προσέγγισε τους παραγωγούς του με την ιδέα ενός ντοκιμαντέρ, χωρίς όμως να έχει σενάριο. Απλώς, εξήγησε την αναγκαιότητά του να το γυρίσει, επιστρατεύοντας τα εξής δύο παραθέματα:
«Κανείς πια δεν εμπνέεται από τη θέση μας στο σύμπαν; Οι ποιητές μας έχουν σταματήσει να γράφουν γι’ αυτό. Οι ζωγράφοι μας δεν προσπαθούν πια να απεικονίσουν τη μαγεία της απεραντοσύνης του. Δεν βγαίνει ήχος από τους τραγουδιστές μας για τη μοναδικότητά του. Έτσι, έχουμε περιοριστεί: δεν ακούμε τραγούδια, ποιήματα, αλλά απογευματινές διαλέξεις για τον κόσμο μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν ζούμε, πραγματικά, σε μια εποχή Γνώσης...»
–Richard Feynman

«Ό,τι πιο όμορφο μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος είναι το μυστήριο. Αυτό που δεν μπορεί να εξηγήσει είναι η πηγή αυθεντικής τέχνης και επιστημονικής αναζήτησης. Αυτός που δεν αισθάνεται πλέον περιέργεια, που δεν κάνει παύσεις για να αναρωτηθεί, να θαυμάσει, να νιώσει ριγώντας από δέος, αυτός είναι νεκρός. Έχει τα μάτια του κλειστά.»
–Αlbert Einstein

Στην ερευνητική ομάδα του Τέρενς Μάλικ συγκαταλέγονται διάφοροι έγκριτοι μελετητές, επιστήμονες και καθηγητές από τα πανεπιστήμια MIT, UC Berkeley, Cambridge και Caltech. Επίσημος επιστημονικός σύμβουλος της ταινίας, όμως, ήταν ο Dr. Andrew Knoll, καθηγητής Φυσικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, σύμβουλος της NASA και συγγραφέας. «Η δουλειά μου ήταν ο επανέλεγχος των επιστημονικών στοιχείων, έτσι ώστε όσα αφηγείται ο Τέρι να είναι σωστά. Αυτό, όμως, που θα δείτε στην οθόνη ξεπερνά τα δεδομένα, τα γεγονότα, τις στατιστικές και τα στοιχεία. Είναι ένα μεγαλόπνοο όραμα, το αποτύπωμα ενός ευφυούς δημιουργού κι ενός φιλμικού φιλοσόφου: έπειτα από όλη αυτή τη διαδρομή, πού βρισκόμαστε; Και, πιστέψτε με, μπορώ να σας απαντήσω με μεγάλη βεβαιότητα για το αν τα πρώτα κύτταρα αναπτύχθηκαν πριν από 4 ή 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Αλλά στις ερωτήσεις που ουσιαστικά θέτει ο Τέρι, δεν έχω απαντήσεις. Κι αυτό με συγκλόνισε στην ταινία.»

«Κρίνοντας ως επιστήμονας όσα καταγράφονται στο ντοκιμαντέρ, τα βρήκα εμπεριστατωμένα και σωστά» συμπληρώνει ο θεωρητικός φυσικός Lee Smolin του Perimeter Institute. «Ως σκεπτόμενος θεατής, όμως, εντυπωσιάστηκα διπλά από την αντίστιξη των εικόνων της εξέλιξης του σύμπαντος και της σύγχρονης ανθρώπινης καθημερινότητας. Με έκανε να αναρωτηθώ τι πραγματικά καταλαβαίνουμε για το νόημα της ζωής μας, τι εκτιμάμε...»

Πηγή αναφοράς για την τελική εικόνα ήταν οι πίνακες του ζωγράφου του 19ου αιώνα, Albert Bierstadt. Γι’ αυτό και ο Μάλικ αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ ως “Bierstadting”. «Ήθελε να δουλέψουμε με το στιλ του Bierstadt» λέει ο Dan Glass, ο οποίος είχε την επίβλεψη των ειδικών εφέ. «Να κατασκευάσουμε μία εικόνα από πολλά, αλλά διακριτά, επίπεδα – πολύ μικρές λεπτομέρειες όπως για παράδειγμα η αστρόσκονη, αιωρούμενα σωματίδια διακριτά μόνο σε μικροσκόπιο, οτιδήποτε θα έδινε την αίσθηση του όγκου στη σύνθεση της εικόνας...»

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση συνεργάζεται με το κινηματογραφικό site Flix.gr.

Από το Δεκέμβριο του 2016 και κάθε μήνα μέχρι το Μάιο του 2017, οι λάτρεις του κινηματογράφου κλείνουν ραντεβού στη Στέγη για μια σειρά προβολών που κρύβουν εκπλήξεις, συστήνουν δημιουργούς και κάνουν το γύρο του κόσμου, προτείνοντας τις εικόνες που θέλουμε να βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη.

Ανάμεσά τους, υπάρχουν επιλογές από τον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη, ελληνικές ταινίες που αγαπάμε σε πρώτη προβολή, αφιερώματα σε ανεξερεύνητες περιοχές του σύγχρονου κινηματογράφου, η μικρή οθόνη που προκαλεί πλέον τη μεγάλη, κλασικά αριστουργήματα όπως δεν τα έχουμε ξαναδεί, δημιουργοί που δεν τους ξέχασε ο χρόνος, προβολές για παιδιά τις οποίες θα γεμίσουν οι μεγάλοι.

Το ραντεβού, όμως, επεκτείνεται και εκτός αίθουσας: live performances, μαθήματα κινηματογράφου, εκθέσεις, συναυλίες και ανοιχτές συζητήσεις με το κοινό συνοδεύουν κάθε προβολή προσφέροντας μια ολοκληρωμένη κινηματογραφική εμπειρία και έναν άλλον τρόπο να βλέπουμε σινεμά.