Latin America: Pindorama

Το “Pindorama” αποτελεί το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας, που περιλαμβάνει επίσης τα "Pororoca" και "Piracema". Είναι και τα τρία λέξεις της γλώσσας των ιθαγενών Τουπί και παραδόξως αρχίζουν όλα από Π. Σε αυτή την τριλογία, η Ροντρίγκες διερευνά με διαφορετικούς τρόπους την έννοια της συλλογικότητας. Ωστόσο, η ίδια θεωρεί το “Pindorama” ως απαρχή μιας νέας κατεύθυνσης στο έργο της.

Η ίδια αναφέρει για το “Pindorama”: «Αυτό που συνδέει τα τρία έργα είναι βέβαια το θέμα της σχέσης μας με τους άλλους: Πώς να είσαι ο εαυτός σου, ενώ παραμένεις σε μια σχέση με τους άλλους και πώς αυτό αλλάζει τη σχέση σου με τον εαυτό σου; Στα πορτογαλικά υπάρχει ένα ρήμα, το "outrar", που σημαίνει να γίνεσαι ο άλλος, να πηγαίνεις προς τον άλλο, να είσαι σε μια σχέση μαζί του, και αυτό το ρήμα περιγράφει τέλεια το είδος της σχέσης που αναζητάμε σε αυτό το έργο.»

Ακολουθεί ένα απόσπασμα συνέντευξης της Λία Ροντρίγκες στον Gilles Amalvi για το Festival d’Automne, στο Παρίσι, το 2013:
«Η λέξη “Πιντοράμα” με κάνει να σκέφτομαι ένα απέραντο τοπίο. Ήταν το όνομα της Βραζιλίας πριν από την άφιξη την Πορτογάλων. Ένας Βραζιλιάνος ιστορικός έγραψε ότι, όταν οι Πορτογάλοι έφτασαν με τις καραβέλες τους στην ακτή, την περιέγραψαν ως “μια άδεια χώρα”. Αλλά στην πραγματικότητα σε αυτή τη χώρα ζούσαν πέντε εκατομμύρια άνθρωποι· απλώς ζούσαν με έναν τρόπο που οι άποικοι ήταν ανίκανοι να δουν. Αυτό που είδαν ως ένα “άδειο τοπίο” ήταν μια κατοικημένη χώρα γεμάτη καλλιέργειες. Αυτή είναι για μένα μια πολύ σημαντική ιδέα: ότι όταν δεν αναγνωρίζουμε κάτι, απλώς δεν το βλέπουμε. Όταν δεν αναγνωρίζεις τον πολιτισμό του άλλου, αυτός ο άλλος άνθρωπος δεν υπάρχει για σένα. Είτε είναι κάτι που το αρνείσαι, είτε αποτελεί απειλή που πρέπει να εξουδετερώσεις. Τι μπορείς να κάνεις σε μια άδεια χώρα; Οτιδήποτε! Οι κάτοικοί της είναι για σένα ένα τίποτα, είναι κατώτεροι. Ο πολιτισμός τους, οι ίδιοι ως υποκείμενα, η δημιουργία τους είναι κάτι που το αρνείσαι κατηγορηματικά. Για μένα, όλο αυτό λειτουργεί ως μια μεταφορά για το πώς σκεφτόμαστε τον απέναντί μας. Από πού προέρχεται όλος αυτός ο πόθος για κυριαρχία και καταστροφή και πώς μπορεί να εφευρεθεί κάτι διαφορετικό; Από την άλλη, αυτή η σκέψη με οδηγεί στη σύγχρονη Βραζιλία και στον τρόπο με τον οποίο υπάρχει στη σφαίρα της φαντασίας: στο εξωτερικό έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η χώρα αναπτύσσεται και όλα βαίνουν καλώς. Αλλά όλο αυτό στέκεται πάνω σε μια πολύ επικίνδυνη οικονομική φούσκα, που μπορεί να εκραγεί από στιγμή σε στιγμή. Η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου που ανέλαβε η χώρα είναι ένα καλό παράδειγμα γι’ αυτό. Φαίνεται σαν να υπάρχουν άπειρα χρήματα τριγύρω, όμως για εκατομμύρια ανθρώπους η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και οι ανισότητες μεγαλώνουν. Το βλέπω δουλεύοντας εδώ, στη φαβέλα Μαρέ. Η αστυνομία επιβάλλει την ειρήνη, αλλά οι άνθρωποι που ζουν εδώ δεν έχουν τίποτα.»

Σάββατο 29 Νοεμβρίου

Συζήτηση μετά την παράσταση "Pindorama"
Συντονισμός: Γιώργος Μητρόπουλος, δημοσιογράφος

Κυριακή 30 Νοεμβρίου

Workshop χορού με τη Lia Rodrigues

Απευθύνεται σε:
Χορευτές, χορογράφους, περφόρμερς και καλλιτέχνες που συνδέονται με την κίνηση και τη γλώσσα του χορού

Γλώσσα: Αγγλικά

Προϋποθέσεις:
Για να δηλώσετε συμμετοχή στο εργαστήριο, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας στο Τ. 213 017 8002 ή στο email education.stegi@onassis.org δηλώνοντας το όνομα και την ιδιότητά σας.