Συζεύξεις διαρκείας

Σύζευξη διαρκείας στη μουσική σημειογραφία ονομάζεται η καμπύλη γραμμή η οποία συνδέει δύο συνεχόμενους φθόγγους ίδιου τονικού ύψους, οδηγώντας στην ένωσή τους και στην ερμηνεία των δύο μουσικών φθόγγων ως έναν. Το φαινόμενο αυτό της μουσικής σημειογραφίας δανείζει τον τίτλο του στη συναυλία του δεξιοτέχνη της πολίτικης λύρας και του λαούτου Σωκράτη Σινόπουλου, με τη συμμετοχή κορυφαίων Ελλήνων μουσικών και τραγουδιστών από το χώρο της παραδοσιακής μουσικής. Στις «Συζεύξεις διαρκείας» διακρίνουμε δύο τέτοιες καμπύλες γραμμές, νοητές αλλά υπαρκτές. Η μία συνδέει προσωπικότητες που με την παρουσία τους έχουν σφραγίσει τα πράγματα της ελληνικής μουσικής, συχνά εξερχόμενοι από τα όρια που προσδιορίζει η «παραδοσιακή» προέλευση των μουσικών οργάνων που χειρίζονται.

Συμπράττοντας επί σκηνής ανά ζεύγη, ο Σωκράτης Σινόπουλος και οι προσκεκλημένοι μουσικοί φανερώνουν σύζευξη υψηλής δεξιοτεχνίας και ψυχικής εγγύτητας. Η άλλη νοητή σύζευξη διαρκείας είναι αυτή που ενώνει το παλιό με το νέο, την αγωνία για τη διατήρηση της παράδοσης με την ανάγκη για δημιουργική συνέχεια. Έτσι, στο πρόγραμμα της συναυλίας συνυπάρχουν αρμονικά δύο κατευθύνσεις μουσικού περιεχομένου: η διασκευή οργανικών κομματιών και τραγουδιών από το ρεπερτόριο των μουσικών παραδόσεων του ελληνικού χώρου και η παρουσίαση της συνθετικής εργασίας και του πειραματισμού στο χώρο της σύγχρονης δημιουργίας, με αφετηρία την ελληνική ή τις συγγενείς με αυτήν μουσικές παραδόσεις, ως κοινή δημιουργική ανάγκη τόσο των συντελεστών της συναυλίας όσο και της σύγχρονης μουσικής πραγματικότητας.