Η χρήση της ιστορίας στην ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη

Η προοπτική του μέλλοντος παραμένει άρρηκτα δεμένη με το παρελθόν, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Οι ματιές στο παρελθόν μας μέσα από ερωτήματα νέα αλλά και παλαιότερα, ερωτήματα επίκαιρα ή επίμονα, τα οποία το παρόν επιβάλλει να επαναδιατυπωθούν προκειμένου να τα συζητήσουμε εκ νέου, έρχονται να φωτίσουν από απροσδόκητες οπτικές γωνίες πρόσωπα, γεγονότα, ερμηνείες, κάνοντας έτσι τη σχέση μας με την Ιστορία πιο ζωντανή, δημιουργική και γόνιμη.

Η χρήση της ιστορίας στην ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη.
Ορισμένοι ανάγουν τη σημερινή μεγάλη δημοτικότητα της ποίησης του Κωνσταντίνου Καβάφη στο γεγονός ή στην υπόθεση ότι ζούμε και σήμερα μια εποχή παρακμής, από αυτές που ταιριάζουν στον ποιητικό κόσμο του Αλεξανδρινού ποιητή. Είναι έτσι; Γιατί έχει πάθος με την ιστορία και με ποιον στόχο την εντάσσει στην ποιητική του; Γιατί προτιμά συνήθως την ελληνιστική περίοδο –ή και την ελληνορωμαϊκή, ενδεχομένως και τη βυζαντινή- αλλά όχι τη σύγχρονή του;