Ιφιγένεια εν Αυλίδι

Όπερα του Κ.Β. Γκλουκ σε τρεις πράξεις.

Ο στόλος των Ελλήνων, έτοιμος να αναχωρήσει για την Τροία, παραμένει ακινητοποιημένος στην Αυλίδα, καθώς η οργισμένη θεά Άρτεμις, προκειμένου να στείλει ευνοϊκό άνεμο, απαιτεί από τον βασιλιά Αγαμέμνονα να θυσιάσει την κόρη του. Η Ιφιγένεια αποδέχεται την τραγική μοίρα της. Η περίφημη τραγωδία του Ευριπίδη αποκτά νέα διάσταση μέσα από τη συγκλονιστική μουσική του Κριστόφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ. Ο Γκλουκ πηγαίνει το 1774 στο Παρίσι, από τη Βιέννη, ως προστατευόμενος της Μαρίας Αντουανέττας. Εκεί παρουσιάζει για πρώτη φορά την «Ιφιγένεια ενΑυλίδι», βασισμένη στην τραγωδία του Ρακίνα, η οποία ήταν με τη σειρά της εμπνευσμένη από το ομώνυμο έργο του Ευριπίδη. Η μεγάλη επιτυχία της «Ιφιγένειας» στη γαλλική πρωτεύουσα σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής για το λυρικό θέατρο. Το έργο, δραματουργικά και μουσικά μπροστά από την εποχή του, πλησίασε την αισθητική και τα ιδεώδη του ρομαντισμού. Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ, μεγάλος θαυμαστής του Γκλουκ, παρουσίασε το 1847 μια αναθεωρημένη εκδοχή της όπερας με ελάχιστες νέες προσθήκες.

Ο αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου και ο χαρισματικός σκηνοθέτης και σκηνογράφος Πάρις Μέξης επιχειρούν μια νέα και εντυπωσιακή προσέγγιση στο δράμα της Ιφιγένειας, ενώ η Καμεράτα ζωντανεύει την πληθωρική παρτιτούρα του Γκλουκ με τον αυθεντικό ήχο των μουσικών οργάνων της εποχής του συνθέτη. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους μοιράζονται εξαίρετοι σολίστ, που διαπρέπουν στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, με εξειδίκευση στη μουσική του 18ου αι.