Τen Freedom Summers

Wadada Leo Smith

ημερομηνίες

01-11-2014

τιμές

5 — 28 €

τοποθεσία

Στέγη

ώρα & ημερομηνία

ημέρα

ώρα

τοποθεσία

ημέρα

Σάββατο

ώρα

20:30

τοποθεσία

Κεντρική Σκηνή

πληροφορίες

Εισιτήρια

15, 18, 28 €
Μειωμ. 10, 12, 15 €
Άνεργοι 5 €

Ακτιβιστική ραψωδία των αγώνων για πολιτικά δικαιώματα από έναν πρωτοπόρο του τζαζ αυτοσχεδιασμού.

Φωτογραφία: Scott Goller

Στη ζωή και το έργο του Ουαντάντα Λήο Σμιθ, οι δυτικότροπες αισθητικές αναζητήσεις πάντοτε είχαν (και έχουν) μικρότερο ρόλο έναντι της κοινωνικής διαδραστικότητας. Δεν είναι καθόλου τυχαία η καθοριστική συμμετοχή του στην A.A.C.M. (Ένωση για την Προαγωγή Δημιουργικών Μουσικών) που λειτούργησε καταλυτικά σε όλα τα καλλιτεχνικά δρώμενα στο Σικάγο.

Αναλόγως, το έργο «Δέκα Καλοκαίρια Ελευθερίας» επικεντρώνεται στη δεκαετία 1954-64, εποχή ενηλικίωσης του νεαρού τότε τρομπετίστα. Μέσα από 22 συνθέσεις επιχειρείται μια ψυχολογική ερμηνεία γεγονότων που σχετίζονται με την πάλη για τα αυτονόητα δικαιώματα των Αφροαμερικανών.

Δεν είναι όμως μια γραφική ή κινηματογραφική προσέγγιση. Η μουσική δεν περιγράφει καταστάσεις και συμβάντα, αλλά διεισδύει και ανταποκρίνεται στον παλμό κοσμογονικών στιγμών, όπως ήταν η ομιλία του Martin Luther King στο Μέμφις και η μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας για ελευθερία, ισονομία, εργασία (Ουάσινγκτον 1963), εκεί όπου πρωτακούστηκε το ιστορικό “I have a dream…”.

Ο Σμιθ και το προσωπικό του “Golden” κουαρτέτο, σε συνεργασία με τον video artist Jesse Gilbert, καταθέτουν ένα ακρόαμα-ποταμό που υπερβαίνει τον ήχο του και τον δικαιώνει ως αγωνιστή πολίτη, αλλά και ως κεντρική φυσιογνωμία στην εξέλιξη της δημιουργικής (γραμμένης ή μη) μουσικής.

Παράλληλα πραγματοποιείται το Συμπόσιο: «Ηχηρές δυνατότητες: Αυτοσχεδιασμός και κοινοτική δράση» και δύο ακόμη μοναδικές συναυλίες: Medea Electronique "Koumaria Residency 2014" και Glue.

Παράλληλη δράση

Ομιλία-παρουσίαση από τον Wadada Leo Smith

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014
17:30-19:00 | Είσοδος ελεύθερη

Το έργο «Δέκα Καλοκαίρια Ελευθερίας» σχετίζεται με την πάλη για τα αυτονόητα δικαιώματα των Αφροαμερικανών και του έχει χαρίσει πολλές διακρίσεις και μία θέση στους φιναλίστ του Pulitzer Prize.
Ακτιβιστής, εκπαιδευτικός και μουσικός ο ίδιος, ο Ουαντάντα Λήο Σμιθ στην παρουσίαση-ομιλία του στη Στέγη, θα συζητήσει για το ρόλο της μουσικής ως μέσο για την κοινωνικοπολιτική διεκδίκηση και την ενδυνάμωση κοινωνικών οργανώσεων και ομάδων.

Απευθύνεται σε:
Μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, σε μουσικούς, άλλα και σε όποιον ενδιαφέρεται για τη σχέση κοινωνίας και τέχνης.

Γλώσσα: Αγγλικά

Ενσωματωμένα Πολυμέσα

Αν επιθυμείτε να δείτε αυτό το υλικό, παρακαλούμε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας επιλέγοντας τις κατηγορίες Επίδοσης και Στόχευσης. Τα δεδομένα σας ενδέχεται να μεταφερθούν σε υπηρεσίες τρίτων μέσων όπως τα YouTube, Vimeo, SoundCloud και Issuu.

Προσαρμογή των ρυθμίσεων Cookies

Διαβάστε περισσότερα

Γεννημένος στο Δέλτα του Μισισιπή (1941), την περιοχή των ΗΠΑ με το μεγαλύτερο ποσοστό Αφροαμερικανών, ο Σμιθ μεγάλωσε με τα μπλουζ. Διδάχτηκε μουσική από τον κιθαρίστα πατριό του και δωδεκάχρονος στράφηκε στη σύνθεση και την τζαζ. Ξεκίνησε με τον Little Milton, αλλά η ουσιαστική διαδρομή του άρχισε στις ηχογραφήσεις του με τον Anthony Braxton (1967).

Πρότυπό του ήταν ο Louis Armstrong. Αργότερα επηρεάστηκε από τους Miles Davis, Don Cherry και Clifford Brown και ανέπτυξε μια ιδιωματική μέθοδο θεωρίας, σημειογραφίας και αυτοσχεδιασμού (Ankhrasmation). Αν και χαρακτηρίζεται free-jazz πρωτοπόρος, πιστεύει πως η μουσική του «βασίζεται σε συστήματα και τα συστήματα δεν είναι free», φράση-κλειδί μιας συγκεκριμένης οργάνωσης πίσω από το φαινομενικό «χάος».

Αναρίθμητες οι συνεργασίες τους: Dave Holland, Derek Bailey, John Zorn, Steve Lacy, John Tchicai, Vijay Iyer, Greg Osby, Mal Waldron, Jack DeJohnette, Sonny Simmons, Cecil Taylor, Ravi Coltrane, Lester Bowie, Roscoe Mitchell, George Lewis και πολλοί δεξιοτέχνες παραδοσιακής μουσικής από όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα από την Αφρική και την Άπω Ανατολή.

Το 1980 πήρε μέρος στο αθηναϊκό φεστιβάλ Praxis του Κώστα Γιαννουλόπουλου, ενώ τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο του «Σημειώσεις πάνω στη φύση της μουσικής» (συνέκδοση του περιοδικού Jazz και των Εκδόσεων Νεφέλη).

Δύο θεμελιώδη βιογραφικά και εργογραφικά ερωτήματα τα οποία τον ακολουθούν διά βίου: «Τι είναι Δημοκρατία;» και «Τι είναι Μουσική;».