OS XXI: Σύγχρονη Τέχνη και η Κοινωνία της Προσοχής στον 21o αιώνα

Το 2015, η ανθρωπότητα κατάφερε να ρίξει το μέσο όρο διάρκειας της προσοχής στα 8 δευτερόλεπτα. Άφησε, έτσι, πίσω της τα χρυσόψαρα, που υποτίθεται πως μπορούν να παραμείνουν συγκεντρωμένα για ένα επιπλέον δευτερόλεπτο. Πώς μιλάς για τέχνη σε μια κοινωνία, τα μέλη της οποίας έχουν τόσο περιορισμένη δυνατότητα συγκέντρωσης; Tι μπορεί να μας πει η τέχνη για την κοινωνία αυτή;

Η Claire Bishop, καθηγήτρια ιστορίας της τέχνης στο Graduate Center του City University της Νέας Υόρκης, έρχεται ως προσκεκλημένη της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο της έκθεσης Υβρίδια, προκειμένου να μιλήσει για το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η τέχνη στην εποχή των κοινωνικών δικτύων, των μηχανών αναζήτησης και της διαρκούς διασύνδεσης.

Ο τίτλος της ομιλίας της Μπίσοπ, “OS XXΙ”, αποτελεί μια σαφή αναφορά στα λειτουργικά συστήματα υπολογιστών, τονίζοντας την κυριαρχία τους στην κοινωνία του 21­ου αιώνα. Η Μπίσοπ θέτει το καίριο ερώτημα του πώς παράγουμε και καταναλώνουμε τέχνη σε ένα περιβάλλον όπου το φυσικό και το ψηφιακό στοιχείο διαπλέκονται.

Τι σημαίνει δημιουργός και τι κοινό σε μια εποχή κατά την οποία ήχοι, εικόνες και μέσα διαφορετικών περιόδων αναμειγνύονται σε ένα αδιάκοπο remix της ζωής μας; Ποια είναι η αισθητική αυτού του υβριδικού περιβάλλοντος και με ποια γλώσσα μπορούμε να μιλήσουμε για αυτή; Αρκούν τα εργαλεία της ιστορίας της τέχνης ή πρέπει να αναζητήσουμε νέα μεθοδολογικά εργαλεία και τεχνικές, αντλώντας έμπνευση από άλλους κλάδους της τέχνης και της επιστήμης;
Με την ομιλία αυτή, η Μπίσοπ παρουσιάζει την πιο πρόσφατη δουλειά της στον τομέα της συμμετοχικής τέχνης και της ριζοσπαστικής μουσειολογίας, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στην επίδραση των δικτυακών και ψηφιακών τεχνολογιών στην τέχνη, αλλά και στο πώς η τέχνη μάς βοηθάει να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο οι ψηφιακές τεχνολογίες αλλάζουν τον ίδιο μας τον εαυτό.

Η Κλερ Μπίσοπ είναι καθηγήτρια ιστορίας της τέχνης στο Graduate Center του City University της Νέας Υόρκης. Έχει γράψει τα βιβλία Installation Art: A “Critical History” (2005), “Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship” (2012), για το οποίο τιμήθηκε το 2013 με το βραβείο Frank Jewett Mather, και “Radical Museology, or, What’s Contemporary in Museums of Contemporary Art?” (2013). Αρθρογραφεί τακτικά στο αμερικανικό περιοδικό σύγχρονης τέχνης Artforum, και τα δοκίμια και τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε δεκαοκτώ γλώσσες. Τα τρέχοντα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στον αντίκτυπο της ψηφιακής τεχνολογίας στη σύγχρονη τέχνη και την περφόρμανς από το 1989.