FFF5 | Sacrifice

"Dies Ιrae"
Προβάλλεται σε επαναλήψεις από τις 18:00 | Μικρή Σκηνή

Η ταινία "Dies Ιrae" της εικαστικού Gabríela Friðriksdóttir είναι μια ραψωδία σε λευκό και μαύρο, στην οποία εναλλάσσονται η χαρά, ο θρήνος, η θλίψη, ο θάνατος και η ανάσταση μέσα από συγκεκριμένες ή αφηρημένες εικόνες. Το σάουντρακ είναι μια ηχογράφηση του εκκλησιαστικού ύμνου "Dies Irae", σε ερμηνεία των μοναχών της Παναγίας των Παρισίων, που ακούγεται από το τέλος προς την αρχή. Αυτή η παρέμβαση κάνει τον ήχο να μοιάζει με τα κύματα του ωκεανού στην παλίρροια, στοιχείο το οποίο παραπέμπει στην αιωνιότητα. Η ζωή είναι μια αδιάκοπη ροή και όλα κινούνται από τη ζωή προς τον θάνατο και το αντίστροφο. «Το μέλλον είναι μια αντανάκλαση του παρελθόντος, το παρόν είναι μια βάρκα χωρίς κουπιά σε μια ήρεμη λίμνη».

«Η Παράσταση»
Αποτελείται από 3 διαφορετικά έργα ("Shrine, No Tomorrow, Union of the North")
18:30 | Κεντρική Σκηνή

"Shrine"
Καλωσορίσατε στο "Shrine", ένα ιερό του μόχθου και της προσευχής. Εδώ, οι δημιουργικές δυνάμεις δοκιμάζονται σε μια τελετουργία για τη ζωή και τον θάνατο, σε ένα ταξίδι, μια ηδονική και επώδυνη πάλη με τα όρια του σώματος και της ύπαρξης. Είναι αδύνατο να επιστρέψουμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε, όσο κι αν αγωνιζόμαστε ασταμάτητα. Αυτή η παράσταση των Erna Ómarsdóttir & Valdimar Jóhannsson είναι ένα ρέκβιεμ για την ανθρωπότητα και όλα όσα έχει χάσει.

"No Tomorrow"
Ένα χορογραφικό έργο των Ragnar Kjartansson, Margrét Bjarnadóttir & Bryce Dessner για οχτώ χορευτές και οχτώ ακουστικές κιθάρες. Ένα μανιφέστο χορού, ρυθμού, συγχορδιών, νιάτων και αόριστων συναισθημάτων. Αχ, αυτός ο ήχος, πώς ταξιδεύει στο θέατρο! Αχ, αυτές οι κιθάρες, πώς επηρεάζουν τα συναισθήματα! Κι αν οι δημιουργοί λένε πως εμπνεύστηκαν από τη Σαπφώ, τελικά δεν κράτησαν παρά μόνο έναν στίχο της, γιατί τους απορρόφησε μια νουβέλα γεμάτη πόθο και υπερβολή, το "Point de Lendemain" του "Dominique" Vivant Denon, ένα αριστούργημα της γαλλικής ερωτικής λογοτεχνίας του 18ου αιώνα. Κι έτσι, τι κι αν η παράσταση μοιάζει με ντεφιλέ του Calvin Klein; Κατά τους δημιουργούς της, είναι εντελώς ροκοκό, σαν ένας πίνακας του Watteau…

"Union of the North"
Το "Union of the North" είναι μια επιτελεστική βίντεο εγκατάσταση των Matthew Barney, Erna Ómarsdóttir & Valdimar Jóhannsson που επιχειρεί να παντρέψει τον κοινοτισμό με την ατομικότητα, δίνοντας νέα πνοή σε μια αρχαία τελετή. Η θεά Νάμμου των Σουμερίων, σύμβολο της θάλασσας που γέννησε το σύμπαν, στην ταινία δεν είναι παρά μια πωλήτρια στον πάγκο ενός Dunkin' Donuts, η οποία ετοιμάζει ένα ολόχρυσο ντόνατ για έναν γάμο. Μια άλλη οπτική για τους απλούς εργαζομένους, αλλά και μια εικονοκλαστική ματιά σε κλισέ όπως ο γάμος και οι παραδοσιακοί ρόλοι της οικογένειας (μπαμπάς, μαμά, παιδί).

«Η Αγορά»
18:30-21:00 | Eκθεσιακός χώρος -1

Η «Αγορά» είναι το κομμάτι του "Sacrifice" που συνδέει μεταξύ τους όλα τα άλλα. Καλλιτέχνες, ΜΚΟ και άλλοι φορείς από την πόλη όπου παρουσιάζεται το φεστιβάλ κάθε φορά «πωλούν» τις ιδέες τους, συζητώντας, δοκιμάζοντας, αλλά πάνω απ’ όλα επικοινωνώντας. Όπως στις Αγορές της αρχαιότητας, έτσι κι εδώ η γνωριμία νέων ιδεών, η πολιτική συζήτηση και η ανταλλαγή είναι ο πυρήνας. Σημασία έχει να πιστεύει κανείς σε αυτό και να θέλει να το μοιραστεί... Η Iceland Dance Company παρεμβαίνει καταλυτικά σε απρόσμενες στιγμές.

ΜΕΛΙΣΣΑ
«Δίκτυο μεταναστριών που ζουν στην Ελλάδα»

Γυναίκες, μέλη του δικτύου που προωθεί την ενδυνάμωσή τους και αναδεικνύει τη συμβολή τους στην κοινωνική συνοχή, μοιράζονται μαζί μας τις δραστηριότητες που προσφέρει το δίκτυό τους: ανοιχτά μαθήματα ζωγραφικής, πλεκτικής και άλλων παραδοσιακών χειρωνακτικών τεχνών και τεχνικών.

ANIMA – ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ
«Σωματείο για την περίθαλψη και την επανένταξη άγριων ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον»
Tι κάνεις αν βρεις ένα τραυματισμένο ζώο, όπως ένα νεογέννητο πουλί, κάτι ιδιαίτερα σύνηθες την άνοιξη; Μάθετε τα πάντα σε μια παρουσίαση με ομοιώματα ζώων, συνοδεία κινηματογραφημένης προβολής με πραγματικά περιστατικά. Ακολουθεί συζήτηση και δίνεται εγχειρίδιο πρώτων βοηθειών.

MAMADOO
«Σχεδιαστής μόδας από τη Σενεγάλη»
O νέος Αφρικανός σχεδιαστής φέρνει στο Market τα πολύχρωμα, afro-urban κομμάτια του και, με τα μοντέλα του, στήνει ένα κανονικό fashion show.

MS FIKIRTE
«Έμπορος από την Αιθιοπία»
Ένα μικρό pop-up shop, γεμάτο είδη διακόσμησης, κοσμήματα, υφάσματα, χειροποίητα είδη και άλλους θησαυρούς από την πατρίδα της ιδιοκτήτριας.

ΑΝΑSA
«Πολιτιστικό Κέντρο Αφρικάνικης Τέχνης και Πολιτισμών στην Ελλάδα»
Πώς ηχεί το σώμα; Το body percussion workshop της ANASA μοιράζεται τις τεχνικές, ενώ μια 30λεπτη συναυλία με οχτώ μουσικούς και τέσσερις χορευτές κλείνει την ημέρα. Όλα αυτά από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό που στοχεύει στον διαπολιτισμικό διάλογο και την ένταξη και ενδυνάμωση των νέων αφρικανικής καταγωγής που ζουν στην Ελλάδα, μέσω της τεχνών και του πολιτισμού.

OPTIONS FOODLAB
Ένα νομαδικό, συνεργατικό σχήμα από πρόσφυγες και μετανάστες σεφ, με σύνθημα «στην κουζίνα, είμαστε όλοι ίσοι». Η γευσιγνωσία δεν ήταν ποτέ πιο διαπολιτισμική.
Η οργάνωση αναλαμβάνει το catering του Market, προτείνοντας ένα παραδοσιακό αιθιοπικό μενού, ασιατικά σνακ, καθώς και ποτά/ροφήματα από όλο τον κόσμο.

ΣΤΕΓΗ Bibliotheque
«Και βγήκα στο μπαλκόνι μελαγχολικά – βγήκα ν’ αλλάξω σκέψεις» έγραφε ο Καβάφης και 12 Έλληνες ποιητές της νεότερης γενιάς βγαίνουν στα εσωτερικά «μπαλκόνια» των ορόφων της Στέγης και απαγγέλλουν από κοινού τα ποιήματά τους. Το κοινό προσκαλείται να αλληλεπιδράσει –μεταφορικά και κυριολεκτικά–, προσθέτοντας τη δική του φωνή στο απρόβλεπτο αυτό ποιητικό ηχοτοπίο.
Ποιητές ομαδικής performance ποίησης: Γιώργος Καναβός, Billy MacKinnon, Sine Lege, Ελένη Νανοπούλου, Νάνα Παπαδάκη, Πάολα Ρεβενιώτη, Δημήτρης Σάλτος, Στέφανος Σκιαλίβας, Κατερίνα Χανδρινού, Έλενα Ψαρρέα και η ομάδα της Bibliotheque, Γεωργία Οικονομοπούλου, Ρόζα Μπασιάκου, Μαριάννα Κάτσου

ΙΣΛΑΝΔΙΚΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
Happenings με χορό, τραγούδι, φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς και stand-up στα φουαγιέ της Στέγης (από τη σκηνοθέτρια της Iceland Dance Company, Erna Omarsdóttir, και τις τραγουδίστριες Sophia Jernberg και Putrid Saphire), πωλητήριο με έργα τέχνης του Ισλανδού εικαστικού Sigtryggur Berg Sigmarsson και της κεραμίστριας Putrid Saphire και, τέλος, ένα πωλητήριο της Iceland Dance Company με προγράμματα, t-shirts κι άλλα αντικείμενα εμπνευσμένα από τις παραστάσεις τους.

"Shrine"
Η Erna Ómarsdóttir είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια της Iceland Dance Company. Μετά τις σπουδές της στη διάσημη σχολή PARTS, δούλεψε με τους Jan Fabre, Sidi Larbi Cherkaoui και Les Ballets C de la B, ενώ ίδρυσε μαζί με άλλους καλλιτέχνες τις κολεκτίβες Ekki (Ρέικιαβικ) και Poni (Βρυξέλλες). Το 2008 ίδρυσε, μαζί με τον Valdimar Jóhannsson, την ομάδα περφόρμανς Shalala, με την οποία έχει δημιουργήσει πολλές παραστάσεις χορού και περφόρμανς που έχουν παρουσιαστεί σε σημαντικά φεστιβάλ και θέατρα. Έχει χορογραφήσει πολλά έργα για την Iceland Dance Company, από το 2005 μέχρι σήμερα. Το 2016 της απονεμήθηκε ένα από τα Ισλανδικά Βραβεία Θεάτρου, στην κατηγορία Χορευτικής και Θεατρικής Κίνησης.

Ο Valdimar Jóhannsson είναι συνθέτης και μουσικός με σπουδές ηχοληψίας στο SAE Institut στις Βρυξέλλες. Από το 1994 μέχρι σήμερα έχει συνθέσει μουσική για τα συγκροτήματα Mamma Hestur, Nine Elevens, Reykjavík!, Rodeo Machine και Lazyblood, στα οποία έπαιζε επίσης. Έχει γράψει τη μουσική για όλες τις παραστάσεις της ομάδας Shalala, που συνδιευθύνει με την Erna Ómarsdóttir, καθώς και για άλλες παραστάσεις θεάτρου και χορού, αλλά και για ταινίες. Το 2016 μοιράστηκε, με τον Árni Heiðar Karlsson, το βραβείο Καλύτερης Μουσικής Σύνθεσης, στα Ισλανδικά Βραβεία Θεάτρου.

"No Tomorrow"
Η νουβέλα "Point de Lendemain" του Dominique Vivant Denon κυκλοφορεί στα ελληνικά, με τίτλο "Χωρίς επαύριον", από τις Εκδόσεις Άγρα, σε μετάφραση των Ανδρέα Στάικου και Ιωάννας Λεκκάκου.

Ο διεθνούς φήμης καλλιτέχνης Ragnar Kjartansson είναι εικαστικός, συχνά όμως χρησιμοποιεί και άλλα καλλιτεχνικά μέσα, όπως το βίντεο και την περφόρμανς. Έχει εκθέσει σε μεγάλα μουσεία και ιδρύματα τέχνης στην Ευρώπη και την Αμερική. Επιπλέον, έχει εμπνευστεί και σκηνοθετήσει τρεις παραστάσεις για τη Volksbühne του Βερολίνου. Στα έργα του συχνά υπάρχουν αναφορές στην ιστορία του κινηματογράφου, των καλών τεχνών, της μουσικής και της λογοτεχνίας.

Η Margrét Bjarnadóttir είναι χορογράφος, εικαστικός και ποιήτρια. Σπούδασε στο ArtEZ του Άρνεμ και έχει παρουσιάσει χορογραφίες, εγκαταστάσεις και περφόρμανς σε πολλά μουσεία και φεστιβάλ. Το 2006 τιμήθηκε με δύο Ισλανδικά Βραβεία Θεάτρου: Καλύτερη Χορεύτρια και Καλύτερη Χορογραφία της χρονιάς.

Οι Ragnar Kjartansson και Margrét Bjarnadóttir έχουν συνεργαστεί και σε άλλα πρότζεκτ στο παρελθόν. Για το "No Tomorrow" απέσπασαν το 2017 ένα Ισλανδικό Βραβείο Θεάτρου στην κατηγορία της Καλύτερης Χορογραφίας.

Τη μουσική ειδικά γι’ αυτό το έργο έχει συνθέσει ο Bryce Dessner, ένας από τους πιο διάσημους μουσικούς της γενιάς του. Έχει συνθέσει μουσική για τα κορυφαία μουσικά σύνολα σύγχρονης μουσικής, ενώ έργα του έχουν παρουσιαστεί σε όπερες, θέατρα, μουσεία, φεστιβάλ και κέντρα τεχνών σε όλο τον κόσμο. Έχει συνεργαστεί με ονόματα όπως ο Philip Glass, ο Steve Reich και ο Justin Peck και έχει συνθέσει, μαζί με τους Ryuichi Sakamoto και Alva Noto, τη μουσική για την ταινία "The Revenant" του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη Alejandro Inarritu. Πέρα όμως από την καριέρα του στη σύγχρονη λόγια μουσική, ο πολυτάλαντος Dessner είναι πιο γνωστός ως κιθαρίστας και συνιδρυτής του ροκ συγκροτήματος The National, με τους οποίους εξακολουθεί να ηχογραφεί και να περιοδεύει ανά τον κόσμο.

"Union of the North"
Ο Matthew Barney γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο και μεγάλωσε στο Άινταχο και στη Νέα Υόρκη. Άρχισε την καριέρα του μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Γέηλ και μέσα σε ελάχιστο χρόνο ήταν ένας από τους πιο πολυσυζητημένους καλλιτέχνες στον κόσμο. Έγινε γνωστός με τον κύκλο ταινιών "Cremaster" (1 έως 5), στις οποίες ο ίδιος παίζει διάφορους ρόλους σε σενάρια που αναμειγνύουν με αιρετικό και ιδιοφυή τρόπο ιστορία, αυτοβιογραφία και μυθολογία μέσα σε ένα εικονοπλαστικό σύμπαν φανταστικών συμβόλων. Ακολούθησαν ταινίες όπως οι "The Drawing Restraint 9" και "The River of Fundament" – η τελευταία, ένας επικός φιλμικός στοχασμός πάνω στον θάνατο, τη μετενσάρκωση και τη σεξουαλικότητα, προβλήθηκε στο πλαίσιο του Fast Forward Festival του 2015, στη Στέγη. Ατομικές εκθέσεις των έργων του έχουν παρουσιαστεί σε μουσεία και πολιτιστικά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο, μεταξύ άλλων στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της πόλης του Παρισιού, στην Kunsthalle της Βιέννης, στο μουσείο Guggenheim, καθώς και σε κορυφαίες εκθέσεις όπως η Μπιενάλε της Βενετίας (2003). Το Guggenheim τού έχει απονείμει το Hugo Boss Prize.

Η περφόρμανς "Blood of two", που έκανε μαζί με την Elizabeth Payton, εγκαινίασε το 2009 τα «Σφαγεία της Ύδρας» του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ.

"Dies Ιrae"
Η ταινία "Dies Ιrae", που έγινε σε συνεργασία με την Erna Ómarsdóttir και τον Valdimar Jóhannsson, ήταν η πηγή έμπνευσης του "Shrine" που θα δούμε στην Κεντρική Σκηνή.

"Dies Ιrae" (Ημέρα Οργής) ονομάζεται ένας ύμνος, οι λατινικοί στίχοι του οποίου αποδίδονται από κάποιους στον Tommaso da Celano και από άλλους στον Latino Malabranca Orsini, που έζησαν τον 13ο αιώνα, μερικοί όμως τον αποδίδουν σε παλαιότερους λόγιους, μεταξύ άλλων και στον Άγιο Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό. Το "Dies Irae" αποτελεί σημαντικό μέρος της νεκρώσιμης ακολουθίας της Καθολικής Εκκλησίας (Requiem) και αναφέρεται στην ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας.

Η Gabríela Friðriksdóttir είναι μια από τις πιο σημαντικές εικαστικούς της Ισλανδίας. Έχει εκπροσωπήσει τη χώρα της στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2005 και έχει εκθέσει σε σημαντικά μουσεία της Ευρώπης, όπως το Centre Pompidou στο Παρίσι και η Κunsthalle στη Φρανκφούρτη. Χρησιμοποιεί διάφορα εκφραστικά μέσα και τεχνικές στα έργα της, τα οποία παίζουν με τα όρια του ονείρου και της πραγματικότητας, αντλούν από μια προσωπική της μυθολογία και αναφέρονται συχνά στο χάος και τις υπερβολές της σύγχρονης κοινωνίας.