FFF3 | Gardens Speak

Tania El Khoury

ημερομηνίες

25-05 —29-05-2016

τιμές

5 — 15 €

τοποθεσία

Στέγη

ώρα & ημερομηνία

ημέρα

ώρα

τοποθεσία

ημέρα

Τετάρτη-Παρασκευή

ώρα

19:00, 20:00, 21:00

τοποθεσία

5ος όροφος-Στέγη

ημέρα

Σάββατο-Κυριακή

ώρα

18:00, 19:00, 20:00, 21:00

τοποθεσία

5ος όροφος-Στέγη

πληροφορίες

Εισιτήρια

Κανονικό: 10 €
Μειωμένο-Άνεργοι: 5 €

Η είσοδος ξεκινά κάθε 60 λεπτά, με 10 συμμετέχοντες κάθε φορά.
Προτείνεται η προκράτηση θέσης λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων.

Παραγωγή

Η δράση πραγματοποιείται σε μη θεατρικό χώρο ο οποίος δεν είναι προσβάσιμος σε ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες.
Η περφόρμανς είναι στα αγγλικά (χωρίς ελληνική μετάφραση).

Οι «Ομιλούντες κήποι» σας καλούν να αφουγκραστείτε τις αληθινές ιστορίες δέκα νεκρών Σύριων πολιτών, που σκοτώθηκαν τα πρώτα χρόνια της επανάστασης.

Φωτογραφία: Χρήστος Σαρρής

«Ούτε οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει.»

Walter Benjamin

Υπάρχουν σπίτια στη Συρία που κρύβουν τάφους στους κήπους τους. Εκεί, στις πίσω αυλές, και όχι στα δημόσια νεκροταφεία, συχνά δίχως καμία επιτύμβια στήλη αλλά, αντίθετα, καλά κρυμμένοι κάτω από το χώμα, είναι ασφαλείς οι αγαπημένοι νεκροί, εκείνοι που σκοτώθηκαν στις πρώτες μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του 2011-13. Επειδή, όμως, ακόμη και οι κηδείες στοχοποιούνταν από το καθεστώς, μόνο εάν έθαβαν τους νεκρούς τους κατ’ οίκον παράμεναν ασφαλείς και οι ζωντανοί – οι γονείς, οι σύντροφοι, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι συναγωνιστές τους.

Το “Gardens Speak” (Ομιλούντες κήποι) σας καλεί να αφουγκραστείτε τις αληθινές ιστορίες δέκα νεκρών Σύριων πολιτών, μέσω των αφηγήσεων που κατέθεσαν οι συγγενείς και οι φίλοι τους και μέσω των ηχητικών ντοκουμέντων που καταγράφηκαν λίγο πριν σκοτωθούν.

Οι ιστορίες δέκα ανδρών και γυναικών που σκοτώθηκαν στη Συρία το 2011-13, κατά τη διάρκεια, δηλαδή, των πρώτων ετών της εξέγερσης μας μιλούν για τα όνειρα, τους φόβους και τους αγώνες τους. Την ιστορία τους, εκείνη που μένει άγνωστη και άφατη, φέρνει στο φως η πολυβραβευμένη Λιβανέζα καλλιτέχνης, κάτοχος του Total Theatre Innovation Award και του Arches Brick Award. Όπως επισημαίνει η ίδια, «ο θρήνος μπορεί να κινητοποιήσει τις συνειδήσεις ενάντια στους καταπιεστές. Η εξιστόρηση της ζωής και του θανάτου των δέκα αυτών μαρτύρων μπορεί να γίνει μια πράξη αντίστασης κατά της προσπάθειας του καθεστώτος να εξανδραποδίσει ακόμη και τους νεκρούς.»

Μόλις δέκα θεατές κάθε φορά γίνονται οι μύστες αυτού του τελετουργικού μνήμης και καλούνται να εμπλακούν, ψυχή τε και σώματι, πολιτικά και συναισθηματικά, σκύβοντας πάνω από τους «τάφους» των δέκα θυμάτων ενός καθεστώτος καταπίεσης.

εικόνα 4 / 5
Φωτογραφία: Jesse Hunniford

εικόνα 5 / 5
Φωτογραφία: Jesse Hunniford

Διαβάστε περισσότερα

Η Τάνια Ελ Χούρυ είναι μια καλλιτέχνης από το Λίβανο, που κινείται μεταξύ Λονδίνου και Βυρηττού. Δημιουργεί διαδραστικές εγκαταστάσεις και περφόρμανς, στις οποίες το κοινό καλείται να λάβει ενεργό δράση. Για τις σόλο περφόρμανς της, με τις οποίες έχει ταξιδέψει ανά τον κόσμο, έχει λάβει τις διακρίσεις Total Theatre Innovation Award και Arches Brick Award. Είναι η συν-ιδρύτρια του Dictaphone Group, μιας κολεκτίβας έρευνας και παραστατικών γεγονότων που δραστηριοποιείται σε υπαίθριες τοποθεσίες της Βυρηττού, αποσκοπώντας στην επανάκτηση του δημόσιου χώρου στο Λίβανο.

Για να δείτε το “Gardens Speak”, ακολουθείτε ένα συγκεκριμένο τελετουργικό: βγάζετε τα παπούτσια σας, σκύβετε πάνω από τους τάφους και σκάβετε με τα χέρια το χώμα.

Όπως εξηγεί η καλλιτέχνης, η ιδέα για το “Gardens Speak” ξεκίνησε ως εξής: «Λίγους μόλις μήνες μετά την έκρηξη της εξέγερσης στη Συρία, το 2011, είδα την εικόνα μιας Σύριας μητέρας να σκάβει έναν τάφο για τον γιο της στο πατρικό τους σπίτι. Η σκηνή αυτή με έκανε να συνειδητοποιήσω τα δεινά και το κόστος της εξέγερσης, τη μετατροπή των οικιακών και ασφαλών χώρων σε τόπους πένθους και θρήνου, καθώς και τη βαρβαρότητα με την οποία το συριακό καθεστώς κατέστειλε την αντίδραση του λαού του. Αυτή η εικόνα με στοίχειωνε για καιρό. Εκείνη με κινητοποίησε να ξεκινήσω την έρευνα για το “Gardens Speak”».

«Υποτίθεται ότι η Τέχνη είναι πανανθρώπινη – και δεν υπάρχει τίποτα πιο οικουμενικό από το φόβο του θανάτου. Ή από το πένθος. Στο Gardens Speak, μέσα από ένα πολύ συγκεκριμένο γεγονός, η Τάνια Ελ Χούρυ δημιουργεί κάτι οικουμενικό» (σχόλιο του δημοσιογράφου Paul Mason από το “Channel 4”).

Ενσωματωμένα Πολυμέσα

Αν επιθυμείτε να δείτε αυτό το υλικό, παρακαλούμε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας επιλέγοντας τις κατηγορίες Επίδοσης και Στόχευσης. Τα δεδομένα σας ενδέχεται να μεταφερθούν σε υπηρεσίες τρίτων μέσων όπως τα YouTube, Vimeo, SoundCloud και Issuu.

Προσαρμογή των ρυθμίσεων Cookies