μέρος του: "Archive of Desire"

Lit, 2023

Μια καλλιτεχνική εγκατάσταση των Nick Cave και Bob Faust

ημερομηνίες

τοποθεσία

Νέα Υόρκη

Το απόσπασμα από το καβαφικό ποίημα «Κρυμμένα» συνδέεται πηγαία με τις ανθρώπινες ανασφάλειες, καθώς επίσης με μια πιθανή πρόοδο και ενδυνάμωση. Μπορεί το κάθε σώμα να είναι απλώς προσδεμένο σε συγκεκριμένο χρόνο, χώρο ή κατάσταση, στο σύνολό τους όμως συνιστούν υπομνήσεις των τειχών που υψώνουμε για να παραμείνουμε ασφαλείς, τα οποία, δίχως σκληρή δουλειά, επιμονή και όραμα για ένα καλύτερο μέλλον, μπορεί τελικά να γίνουν τείχη που δεν μας επιτρέπουν να ζήσουμε πραγματικά.

Ένα απόσπασμα από το ποίημα «Κρυμμένα» του Κ. Π. Καβάφη λειτουργεί ως καμβάς για το έργο “Lit, 2023”, μια τοιχογραφία που συνδημιούργησαν μετά από πρόσφατη ανάθεση ο Nick Cave και ο Bob Faust για έναν εξωτερικό τοίχο του National Sawdust στο Μπρούκλιν. Οι Cave & Faust εξέλαβαν το απόσπασμα ως μια πηγαία σύνδεση με τις ανθρώπινες ανασφάλειες, καθώς επίσης με τη δυνατότητα για πρόοδο της ανθρωπότητας και ενδυνάμωση της κοινωνίας. Το έργο, με μέγεθος υπαίθριας διαφημιστικής πινακίδας, αποτελεί έκφραση ριζοσπαστικής χαράς και αποσκοπεί να μας ανεφοδιάσει στη διαδρομή μας προς εκείνη την τελειότερη κοινωνία. Πιο συγκεκριμένα, η τοιχογραφία χρησιμοποιεί τις αθροιστικές δυνάμεις των οπτικών συστατικών της: τους προφητικούς στίχους του Καβάφη, μια εικόνα ενός soundsuit («ηχητικό κοστούμι») του Nick Cave και την πρόσοψη του ίδιου του National Sawdust. Ο Cave συνέλαβε σε πρώτη φάση τα διάσημα πλέον soundsuits του ως καμουφλάζ στο μέγεθος του εκάστοτε σώματος, δημιουργώντας ένα δεύτερο δέρμα, το οποίο αποκρύπτει το φύλο, τη φυλή και την κοινωνική τάξη του ατόμου που το φοράει, και υποχρεώνοντας τον θεατή να το κοιτάξει χωρίς προκατάληψη. Το soundsuit δεν λειτουργεί ως πανοπλία αλλά μάλλον ως μια δίοδο για να ξεκλειδώσει κανείς πλήρως την έκφρασή του. Ο Faust συνεργάστηκε με τον Cave προκειμένου να επιλέξουν μια εικόνα ενός soundsuit του 2003 και να την εντάξουν σε αυτό το μεγάλης κλίμακας δημόσιο έργο τέχνης. Η ενσωμάτωση αυτής της ανθρωπόμορφης αναπαράστασης αποτελεί μια μεταφορά για το πώς ένα μεμονωμένο σώμα μπορεί μεν να είναι προσδεμένο σε έναν συγκεκριμένο χρόνο και τόπο, αλλά με επιμονή και σκληρή δουλειά μπορεί τελικά να απελευθερωθεί από τα τείχη που το περιορίζουν εντός τους.

«Κατόπι — στην τελειοτέρα κοινωνία — κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα βέβαια θα φανεί κ’ ελεύθερα θα κάμει.»

Σχετικά με το National Sawdust

Το National Sawdust είναι ένας υπερσύγχρονος χώρος για μουσική καινοτομία και περφόρμανς στη συνοικία Ουίλιαμσμπεργκ του Μπρούκλιν, που ιδρύθηκε και διευθύνεται από τη συνθέτρια Paola Prestini και τον δικηγόρο Kevin Dolan. Το National Sawdust πιστεύει ότι η καλλιτεχνική έκφραση δίνει σε όλους μας τη δύναμη να δημιουργήσουμε έναν πιο χαρούμενο και δίκαιο κόσμο. Αποστολή του είναι η επιμέλεια, ανάθεση και παραγωγή μουσικών και άλλων καλλιτεχνικών έργων που εδράζονται στην περιέργεια, τον πειραματισμό, την καινοτομία και τη συμπερίληψη, προσελκύοντας κοινότητες καλλιτεχνών και θεατών τόσο στην έδρα του στο Ουίλιαμσμπεργκ όσο και στην ψηφιακή σκηνή του.