Borderline Festival 2015

Performances

Παρασκευή 6 Μαρτίου

20:00 | Rie Nakajima / David Toop (JAP / UK) | Υπόγειος χώρος στάθμευσης -9
21:00 | C Spencer Yeh (USA) – live και προβολή βίντεο από τον ανεξάρτητο χώρο Spectacle της Νέας Υόρκης | Μικρή Σκηνή
22:45 | Holly Herndon / Mat Dryhurst (USA) | Μικρή Σκηνή

Σάββατο 7 Μαρτίου

21:00 | Κωστής Δρυγιανάκης (GR) | Μικρή Σκηνή
22:00 | John Butcher / Rhodri Davies (UK) | Μικρή Σκηνή
23:00 | Aki Onda (USA / JAP) | Μικρή Σκηνή

Κυριακή 8 Μαρτίου

20:00 | Περφόρμανς του εργαστηρίου Άγρια Χορωδία | Φουαγιέ +5
21:00 | Streifenjunko (ΝOR) | Μικρή Σκηνή
22:00 | Ben Vida με τον Tyondai Braxton και την Amirtha Kidambi (USA) | Μικρή Σκηνή
23:00 | Jason Lescalleet / Aaron Dilloway (USA) | Μικρή Σκηνή

Τετάρτη 11 και Πέμπτη 12 Μαρτίου

21:00 | Zeitkratzer (GER): ''Metal Machine Music'' του Lou Reed | Μικρή Σκηνή

Performances / Installations / Outdoor Events

Jason Lescalleet | dj set στο bar Some Bizzare | Σάββατο 7 Μαρτίου | 1:00
Akio Suzuki "οto-date" | soundwalk | Κυριακή 8 Μαρτίου | 12:00 και 16:00*

Σημείο εκκίνησης για το soundwalk “oto-date” του Akio Suzuki: Σταθμός Μετρό Μεταξουργείο (στην έξοδο Δεληγιάννη)
Η διαδρομή πραγματοποιείται σε εξωτερικό χώρο. Προτείνουμε τη χρήση άνετων ρούχων και υποδημάτων, καθώς η δράση προϋποθέτει περίπατο του κοινού για περίπου 1 ώρα. Η ξενάγηση πραγματοποιείται στα αγγλικά.

Ώρες έναρξης διαδρομής: 12:00 και 16:00
Η διαδρομή ξεκινά αυστηρά στις παραπάνω αναγραφόμενες ώρες. Παρακαλούμε να βρίσκεστε 15 λεπτά πριν από την έναρξη στο σημείο εκκίνησης. Υπάρχει δυνατότητα αγοράς εισιτηρίου και στο σημείο εκκίνησης. H ξενάγηση πραγματοποιείται με ανώτατο αριθμό συμμετεχόντων τα 30 άτομα.

*Τα σημεία που προτείνει ο Akio Suzuki για να ακούσετε την πόλη, θα παραμείνουν μαρκαρισμένα και μετά το τέλος του περιπάτου. Μπορειτε να χρησιμοποιήσετε τον χάρτη για να κάνετε τη βόλτα και μόνοι σας.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015 | 17:00 | Είσοδος Ελεύθερη

Ομιλία / παρουσίαση από τον Hillel Schwartz
“On Grime, Time, and the Idea of Medea”

Η διάλεξή του Hillel Schwartz σχετίζεται με τα όρια μεταξύ του προφορικού και του γραπτού, με έμφαση σε ιστορικά και ηχητικά ζητήματα ονοματοποιίας και θορύβου σε βιβλία παιδικής λογοτεχνίας.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015 | 18:30 | Είσοδος Ελεύθερη

Ομιλία / παρουσίαση από την Kiwi Menrath
«Από την απάτη στη συλλογική φαντασία: Μια διάλεξη για την Ursula Bogner»

Μέσω της πρακτικής της ανωνυμίας, η κουλτούρα της ηλεκτρονικής μουσικής έχει αναπτύξει έναν κριτικό διάλογο εντός της ποπ μουσικής. Ενώ στο παρελθόν υπήρχε μια έμφαση σε στρατηγικές άμεσης δράσης στην ηχητική πολιτική, κάποια πιο πρόσφατα πρότζεκτ εστιάζουν σε στοχαστικές περφόρμανς σχετικές με την προσωπικότητα και λειτουργούν συνειδητά μέσα στις αναπαραστατικές πρακτικές και τους θεσμούς των media της ποπ μουσικής. Με αφορμή το πρότζεκτ της Ούρσουλα Μπόγκνερ, αυτή η διάλεξη εστιάζει στις δύο λειτουργίες, του Επίπλαστου και της Συλλογικής Φαντασίας. Πώς οι λειτουργίες αυτές αμφισβητούν καθιερωμένες αναπαραστατικές πρακτικές και στερεότυπες μορφές παραγωγής γνώσης;

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015 | 18:30 | Είσοδος Ελεύθερη

Ομιλία / παρουσίαση από τον Steven Feld
“Acoustemology and/as Companion Species Sound Art”

Η έννοια της acoustemology (ακουστική επιστημολογία) είναι έμπνευσης του ίδιου τον Φελντ και αναφέρεται στον ήχο ως τρόπο προσέγγισης και κατανόησης ενός τόπου. Πέρα από αυτό, στην ομιλία θα αναπτυχθεί η σχέση του όρου με την έρευνα του Φελντ στην Παπούα Νέα Γουινέα πάνω στις ηχητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, πουλιών και εντόμων (ως συντροφικά είδη) και θα συνδεθεί και με τη δουλειά του ως sound artist, όπου θίγονται οι ηχητικές σχέσεις μεταξύ φυσικών, τεχνολογικών και ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Τρίτη 12 Μαρτίου 2015 | 18:00 | Είσοδος Ελεύθερη

Listening session από τον Jakob Ullmann

Στο Borderline θα συν-ακροαστούμε το έργο του, “PRAHA: celetná - karlova - maiselova” (2004-2007), εμπνευσμένο από μια ιστορία του Borges σχετικά με το σταμάτημα του χρόνου και τον πόλεμο. Επίσης, ο Ούλλμαν θα μιλήσει για την αντίληψή του γύρω από τη σύνθεση και την ένταση στη μουσική, ενώ θα δείξει και εικόνες από τις γραφικές του παρτιτούρες.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015 | 18:00 | Είσοδος Ελεύθερη

Workshop with Hillel Schwartz
«Μετάφραση του θορύβου και του ήχου» (“Translating Noise”)

Το workshop έχει για θέμα του τη μεταβαλλόμενη φύση της μεταφραστικής πράξης, μεταξύ ορίων από γλώσσα σε γλώσσα ή μεταξύ Μέσων ή μεταξύ πολιτισμικών και θρησκευτικών ορίων.

Παρασκευή 6 έως Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Άγρια Χορωδία
Ένα φωνητικό εργαστήριο για παιδιά και εφήβους από τον Phil Minton

Όποιος μπορεί να αναπνεύσει, μπορεί και να τραγουδήσει!

Με το μότο αυτό, το πρότζεκτ Άγρια Χορωδία του μουσικού Phil Minton έχει δημιουργήσει χορωδίες ανά τον κόσμο, χωρίς... καλλίφωνους τενόρους και σοπράνο, αλλά με ανθρώπους που πίστευαν ότι δεν είχαν... «φωνή»!

Πρόκειται για έναν κύκλο τριών φωνητικών εργαστηρίων που απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους, χωρίς απαραίτητα προηγούμενη μουσική εμπειρία. Έχοντας απλώς διάθεση για πειραματισμό με τη φωνή , οι συμμετέχοντες δοκιμάζουν τις φωνητικές τους δυνατότητες μέσα από διάφορες ασκήσεις και αυτοσχεδιασμούς, για να καταλήξουν σε μια πρωτότυπη περφόρμανς!

Το πρότζεκτ έχει πραγματοποιηθεί σε πολλές χώρες, αποδεικνύοντας ότι η ανθρώπινη φωνή έχει πολύ μεγαλύτερα όρια από αυτά που φανταζόμαστε. Αυτό θα το διαπιστώσουν οι νεαροί φίλοι μας στο τριήμερο εργαστήριο της Στέγης όπου, υπό την καθοδήγηση του Φιλ Μίντον, θα νιώσουν τη φωνή τους να... «μεγαλώνει»!

Το εργαστήριο αρχίζει με το γέλιο, μια μη λεκτική «φωνητική τεχνική» που χρησιμοποιεί τη φωνή με αυθόρμητο, ευρηματικό και, κάποιες φορές, παράδοξο τρόπο. Συνεχίζεται με... κραυγές, αναστεναγμούς, μουρμουρίσματα, μουγγρητά, γρυλίσματα, παιδικό κλάμα και άλλες εκφάνσεις της ανθρώπινης φωνής , που ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα ασχολούμασταν μαζί τους... καλλιτεχνικά!

Με τον τρόπο αυτό, δημιουργείται ένα ιδιόμορφο φωνητικό σύνολο που θα παρουσιάσει την περφόρμανς του στη Στέγη, στο πλαίσιο του φεστιβάλ πειραματικής μουσικής και ήχου Borderline.

Κόστος συμμετοχής: 20 € (και για τις τρεις συναντήσεις)
Ώρες εργαστηρίου: 17:30-20:30 (Παρασκευή και Σάββατο) και 17:30-19:30 (Κυριακή)
Ώρα έναρξης περφόρμανς: 20:00 (Κυριακή)

Απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους 10-15 ετών

Στα αγγλικά (με μετάφραση στα ελληνικά, αν χρειαστεί)

Κρατήσεις: Tηλ: 213 017 8002
Email: education@onassis.org

Jason Lescalleet & Aaron Dilloway

Ο Τζέησον Λέσκαλλητ είναι ένας από τους παλαιότερους δημιουργούς στον ευρύτερο χώρο του αμερικανικού noise, στον οποίο έχει ασκήσει σημαντική επιρροή. Χαρακτηριστικό του είναι ότι διατηρεί σχέσεις με τη σύγχρονη σύνθεση και τα minimal electronics, ενώ πρόσφατα έχει συζητηθεί αρκετά για την τριλογία που έχει κάνει σε συνεργασία με τον Graham Lambkin. Εκεί καταπιάνονται με ανθρώπινες καταστάσεις και συναισθήματα που, μέσω φαινομενικά ήσυχων κινήσεων, τονίζουν ιδιαιτερότητες, σκιάσεις του καθημερινού.

Ο Άαρον Ντίλογουεϋ, από τις γνωστότερες και πιο αξιόλογες φωνές στην παγκόσμια noise σκηνή, έχει έναν τραχύ ήχο που τον φέρνει κοντά στην αισθητική της κασέτας, ενώ το παρελθόν του στους Wolf Eyes ήταν επίσης χαρακτηριστικό για τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, με τη δυναμική και ανοιχτόμυαλη προσέγγισή τους (περίφημη ήταν η συνεργασία τους με τον Anthony Braxton).

Η μεταξύ τους συνεργασία έχει αποφέρει ένα άλμπουμ έως τώρα. Πρόκειται για ψυχοακουστικό αποτέλεσμα αργής, αλλά με υπέροχες δυναμικές εξέλιξης.

Holly Herndon, με τον Mat Dryhurst στα live visuals

H Χόλλυ Χέρντον είναι μια φρέσκια και ιδιαίτερα δραστήρια παρουσία στη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική, που ισορροπεί ανάμεσα στο οργανικό και το μηχανικό, το έντονα ρυθμικό και το αφηρημένα πειραματικό. Στο άλμπουμ της, Movement (Rvng. Intl., 2012), για παράδειγμα, οι δύο τελευταίες αυτές ποιότητες διαδέχονται αβίαστα η μία την άλλη, δημιουργώντας ένα συνεκτικό, παλλόμενο σύνολο με αισθησιασμό και κίνηση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι εύστοχοι πειραματισμοί της με τα φωνητικά, πεδίο στο οποίο δίνει έμφαση αυτή την περίοδο.

Παράλληλα, η Χέρντον ασχολείται και με διάφορα άλλα πρότζεκτ· συνεργάζεται με τον Ιρανό φιλόσοφο Reza Negarestani, ενώ παράλληλα διευρύνει τις αναζητήσεις της για τις δυνατότητες της τεχνολογίας σε ό,τι αφορά τον ήχο (ενσυναίσθηση και αλληλεπίδραση μεταξύ ρομπότ και ανθρώπων, ήχος και αυτοκίνηση κ.ά.). Στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται και η συνεργασία της με τον Ιάπωνα multimedia καλλιτέχνη Akihiko Taniguchi, ο οποίος δημιούργησε ειδικά γι’ αυτήν ένα λογισμικό για live video.

Ο Ματ Ντράυχερστ, με τον οποίο συνεργάζεται σε διάφορα πρότζεκτ, χειρίζεται το πρόγραμμα σε πραγματικό χρόνο ανταποκρινόμενος στη μουσική της Χέρντον με video art.

Rie Nakajima / David Toop

H Ρίε Νακατζίμα είναι μια νεαρή sound artist από την Ιαπωνία που έχει ως βάση της το Λονδίνο. Σπούδασε γλυπτική, κάτι το οποίο αποδείχθηκε σημαντικό για τη μουσική της αντίληψη, αφού ενδιαφέρεται για τις ποιότητες εκείνες του ήχου οι οποίες προκύπτουν από ένα στοχασμό των αρχιτεκτονικών σχέσεων (χώρος – περφόρμερ – σώματα – άτομα) που υπάρχουν σε κάθε διαφορετικό πλαίσιο ζωντανής της εμφάνισης. Αυτό που την απασχολεί είναι να δημιουργεί μια εμπειρία όπου ο χώρος θα γίνεται αντιληπτός την ίδια στιγμή με το χρόνο, με αποτέλεσμα η περφόρμανς να θυμίζει ζωντανή γλυπτική διαδικασία, παρόμοια με εγκατάσταση. Η αισθητική της είναι χαμηλών τόνων με ήχους που προκύπτουν από διάφορα μικροαντικείμενα (ξυπνητήρια, πιατάκια, παιχνίδια).

Ο Ντέηβιντ Τουπ έχει πολλές ιδιότητες, αλλά ο ίδιος θεωρεί αλληλοσυνδεόμενες όλες του τις δραστηριότητες. Πιο γνωστός ως κριτικός και συγγραφέας, άσκησε μεγάλη επιρροή στους σύγχρονους ακροατές με το βιβλίο του «Ωκεανός του ήχου» (κυκλοφορεί και στα ελληνικά, Εκδόσεις Οξύ, 1998), στο οποίο προβαίνει σε ευφάνταστους συνδυασμούς μουσικών ειδών και αντιλήψεων για τη μουσική και των ήχο, υπό ένα πλατύ ambience πρίσμα: sound art, exotica, μουσική ιθαγενών από διάφορες περιοχές της Γης, kraut rock, space jazz. Όμως, πέρα από τη συγγραφική του δραστηριότητα, τις ομιλίες και τις ραδιοφωνικές εκπομπές, είναι επίσης μουσικός και συνθέτης. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα –αυτοσχεδιαστικά και μη– σχήματα, παίζοντας αρχικά φλάουτο και κιθάρα, ενώ έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως ο Lol Coxhill, οι Flying Lizards, ο Paul Burwell, ο Brian Eno, ο Max Eastley, ο Alasdair Roberts κ.ά.

Η Ρίε Νακατζίμα και ο Ντέηβιντ Τουπ συνεργάζονται ευρύτατα, παίζοντας ως ντούο και παρουσιάζοντας τη σειρά των μουσικών events, Sculpture.

John Butcher / Rhodri Davies

Ο σαξοφωνίστας Τζων Μπούτσερ, με αρχική κατεύθυνση την τζαζ, στράφηκε αργότερα σε συνεργασίες με αυτοσχεδιαστές μουσικούς, όπως ο Lol Coxhill, ο Steve Beresford και ο Phil Minton. Έχει επιρροές από την ηλεκτρονική μουσική, ενώ τα σόλο του διακρίνονται από ένα συνδυασμό αυτοσχεδιασμού και ελέγχου, συγκροτώντας έναν καθαρό και συναρπαστικό λόγο. Χαρακτηριστικά είναι η αγάπη του για την εξερεύνηση του feedback και η αλληλεπίδραση της μουσικής του με διαφορετικούς χώρους.

Ο αρπιστής Ρόντρι Ντέηβις, που παίζει επίσης live electronics και στήνει εγκαταστάσεις με άρπα και στοιχεία της φύσης, ασχολείται με τον αυτοσχεδιασμό, συχνά κοντά στις τάσεις του reductionism. Παράλληλα, ερμηνεύει έργα σύγχρονης σύνθεσης (Cornelius Cardew, John Cage, Christian Wolff, Eliane Radigue κ.ά.), ενώ πρόσφατα εξέπληξε με το δίσκο του, Wounded Response, και την εκρηκτική ένταση και αμεσότητα των κομματιών, όπως και με τις συνεργασίες του με τον φολκ μουσικό Richard Dawson.

Οι δύο μουσικοί, η συνεργασία των οποίων έχει καταγραφεί σε δύο άλμπουμ, σε αυτή τους την εμφάνιση θα παρουσιάσουν ένα νέο, υπό ανάπτυξη πρότζεκτ, με τίτλο Roughting Lynn, μια δουλειά βασισμένη στην εξερεύνηση ενός αρχαίου τοπίου στο Νορθάμπερλαντ της Αγγλίας. Ο ζωντανός αυτοσχεδιασμός γίνεται πάνω σε μια τετραφωνία ηχογραφήσεων του Chris Watson από προηγούμενες ηχογραφήσεις των δύο μουσικών στην περιοχή.

Κωστής Δρυγιανάκης

Ο Κωστής Δρυγιανάκης είναι συνθέτης ηλεκτροακουστικής μουσικής, με έδρα του το Βόλο. Από τη δεκαετία του 1980 άρχισε την εξερεύνησή του στην περιοχή του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού με το σχήμα/πρότζεκτ της Οπτικής Μουσικής. Επίσης, είχε ιδρύσει τη σημαντική δισκογραφική εταιρεία ΕΔΩ, στην οποία είχε κυκλοφορήσει και δύο προσωπικά άλμπουμ. Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το δίσκο Blown into the Breeze (προσωπική παραγωγή, 2013). Πρόκειται για ένα κολλάζ ποικίλων αναφορών, από ανθρωπολογικές διαλέξεις έως σκόρπιες ηχογραφήσεις, το οποίο συνθέτει με μια χαρακτηριστική αφηγηματικότητα και ένα προσωπικό ύφος, καθώς πρόκειται και για ένα δίσκο «κοιμητηριακού» χαρακτήρα.

Παρά τον ακουσματικό χαρακτήρα της μουσικής του, υπάρχει μια προσωπική αίσθηση και στις ζωντανές του εμφανίσεις, λόγω της επαφής με το κοινό, καθώς και της επιθυμίας του να «ζωντανεύει» το περιβάλλον των κομματιών του προσδίδοντάς τους ένα χαρακτήρα χάππενινγκ. Έτσι, στην περίπτωσή μας προετοιμάζει μια site-specific οπτικοακουστική παράσταση.

Στο Borderline θα ακούσουμε τη σύνθεσή του «Άδηλα και κρύφια», που δημιουργήθηκε στο διάστημα από το Μάιο του 2013 έως το Δεκέμβριο του 2014 και παρουσιάζεται ολοκληρωμένη για πρώτη φορά, σε μια ειδικά προσαρμοσμένη εκδοχή που δεν συμπίπτει με αυτή του δίσκου. Ο δίσκος (200 αριθμημένα αντίτυπα) θα κυκλοφορήσει για πρώτη φορά στη συναυλία της Στέγης.
(Συντελεστές: Μουσική σύνθεση: Κωστής Δρυγιανάκης / Σύνθεση βίντεο, σκηνοθετική επιμέλεια παράστασης: Κώστας Ανέστης / Οπτικό υλικό βίντεο: Όλια Γκλούσενκο / Ηθοποιός: Νίκος Κατούνης)

Ben Vida με τον Tyondai Braxton και την Amirtha Kidambi

Ο Μπεν Βίντα είχε ασχοληθεί στο παρελθόν με μια ευρύτατη γκάμα ιδιωμάτων, καθώς η μουσική του περιλάμβανε στοιχεία από φολκ και μινιμαλισμό έως ηλεκτρονικά με soundscapes. Πλέον επικεντρώνεται στην ηλεκτρονική σύνθεση δημιουργώντας τόσο σε ψηφιακά όσο και σε αναλογικά μέσα. Η μουσική του στο άλμπουμ “Esstends, Esstends, Esstends” (Pan, 2012) είναι απαιτητική και μπορεί να φανεί απόμακρη, λόγω της αισθητικής και της πολυπλοκότητάς της· ωστόσο, πρόκειται για πολύ ενδιαφέρουσες συνθέσεις εγκεφαλικού χαρακτήρα, με ιδιοσυγκρασιακά ρυθμικά μέρη και σημεία που παραπέμπουν σε ψυχοακουστικές συνθήκες.

Η τελευταία του δουλειά, με τίτλο “Slipping Control”, είναι μια απόπειρα να δοκιμάσει στην πειραματική συνθήκη όπου ένα φωνητικό μέρος (ερμηνεία του δικού του ηχητικού ποιήματος “Tztztztzt Î Í Í….”) φθίνει με την πάροδο του χρόνου, ενώ παράλληλα το έργο υπόκειται σε πιθανές μεταβολές καθώς εκφράζεται μέσω διαφορετικών μέσων (βίντεο, βιβλίο, δίσκος).

Στην εκδοχή της αθηναϊκής παράστασης τα φωνητικά θα ερμηνεύσουν η Ινδή τραγουδίστρια Amirtha Kidambi, που πρόσφατα έχει ερμηνεύσει με μεγάλη επιτυχία έργα του Robert Ashley, και ο περκασιονίστας Tyondai Braxton, γνωστός από τη συμμετοχή του στο σχήμα των Battles, ενώ ο ίδιος ο Βίντα θα παίζει το ζωντανό ηλεκτρονικό μέρος.

Ζeitkratzer

Οι Zeitkratzer είναι ένα σύνολο σύγχρονης μουσικής με μέλη από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και καλλιτεχνικό διευθυντή τον πιανίστα Reinhold Friedl. Σε αντίθεση με τα περισσότερα αντίστοιχα σύνολα, οι Zeitkratzer δεν εστιάζουν σε κάποιο συγκεκριμένο μουσικό είδος ή περίοδο, ενώ παράλληλα κινούνται ανεξάρτητα ως προς την οργάνωση και τις επιλογές τους (κυκλοφορίες, χρηματοδότηση, μουσική κατεύθυνση, συνεργασίες).

Το σύνολο παρουσιάζει ένα υβριδικό ηχητικό αποτέλεσμα, χάρη στο διαφορετικό υπόβαθρο του κάθε μέλους, και υπερβαίνει τα όρια και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις γύρω από τη σύγχρονη σύνθεση, τον πειραματισμό, την ηλεκτρονική μουσική, το θόρυβο, ακόμα και το πώς μπορεί να ερμηνευθεί η παραδοσιακή μουσική υπό ένα τέτοιο πρίσμα. Η εγγενής διαφορετικότητα, το πάθος και η εικονοκλαστική διάθεση τούς καθιστούν μοναδικούς, όπως διαπιστώνει κανείς από το φάσμα των συνεργασιών και των έργων που επιλέγουν να ερμηνεύσουν, το οποίο εκτείνεται από τον John Cage έως την ελβετική φολκ και από τον Morton Feldman έως τους Whitehouse.

Στην Αθήνα θα παρουσιάσουν και τις δύο βραδιές το έργο “Metal Machine Music” του Lou Reed, το οποίο έχουν μεταγράψει οι ίδιοι από αμιγώς ηλεκτρονικό σε ορχηστρικό, διατηρώντας όμως την ένταση και το θορυβώδη χαρακτήρα του.

Άκιο Σουζούκι

Ο Ιάπωνας Άκιο Σουζούκι είναι από τις εμβληματικές προσωπικότητες της sound art σε διεθνές επίπεδο εδώ και πολλά χρόνια.

Σε ηλικία 74 ετών πλέον, και δραστήριος από το 1963, έχει σταθερά στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων του την έμφαση στην ακρόαση. Αυτή καλλιεργείται μέσω μιας αλληλεπίδρασης με το φυσικό περιβάλλον και από διεργασίες που είναι αβίαστες, ελεύθερες και παιγνιώδεις.

Ο «πειραματισμός», στην περίπτωση του Σουζούκι, δεν είναι μια μέθοδος, ένα «είδος» ή μια εννοιολογική προσέγγιση, αλλά απορρέει από μια βαθύτερη ματιά στο περιβάλλον· εξάλλου, κατασκευάζει ο ίδιος τα δικά του ακουστικά, όργανα.

Μια και εστιάζει στις δυνατότητες της ακρόασης, οι εξαιρετικά απλοί ήχοι που παρουσιάζει γοητεύουν τον ακροατή, αφήνοντάς του παράλληλα άπλετο χώρο.

Αυτή ακριβώς τη σχέση του με την ακρόαση παρουσιάζει στα oto-date, μια πρόταση περιήγησης σε επιλεγμένα σημεία ενός τόπου που έχει επισκεφτεί για ένα διάστημα, τα οποία έχει επιλέξει στοχαζόμενος πάνω στις ακουστικές τους –και όχι μόνο– ιδιαιτερότητες και τα προτείνει στο κοινό αφήνοντας έτσι να φανούν με λεπτό, έμμεσο τρόπο, και στοιχεία της αντίληψής του για το έργο του.

Streifenjunko

Οι Streifenjunko είναι ένα σχήμα από τη Νορβηγία δύο αρκετά νέων μουσικών, του Εspen Reinertsen και του Eivind Lonning, που παίζουν όργανα στενά συνδεδεμένα με την τζαζ παράδοση: τενόρο σαξόφωνο και τρομπέτα.

Όμως, η επί μακρόν συνεργασία τους και το ενδιαφέρον τους για τις διευρυμένες τεχνικές πάνω στα όργανά τους έχει ως αποτέλεσμα την εκλέπτυνση ενός ήχου όπου κανείς με δυσκολία διακρίνει πλέον την πηγή προέλευσης σε ό,τι ακούει, ενώ έχουν καταφέρει να «μπλέκονται» οι ήχοι των δύο οργάνων καταλήγοντας σε κάτι νέο που βρίσκεται σε μόνιμη κίνηση. Η ροή αυτή είναι αργή και ο ήχος χαμηλών τόνων, αλλά το φαινομενικά απλούστατο και ήπιο ambience αποζημιώνει με το βάθος, τις λεπτές εσωτερικές διακυμάνσεις και τη δική του πλαστικότητα και ευαισθησία.

Οι Streifenjunko έχουν επίσης έντονη live παρουσία. Μέχρι σήμερα, έχουν δώσει περισσότερες από 100 συναυλίες, ενώ παράλληλα τα δύο μέλη τους συμμετέχουν σε άλλα πρότζεκτ (Christian Wallumrod Ensemble, κ.ά.) και έχουν συνεργαστεί με σημαντικούς αυτοσχεδιαστές, όπως ο Keith Rowe και ο Tetuzi Akiyama, αλλά και με τον Toshimaru Nakamura.

C.Spencer Yeh

Ο C.Spencer Yeh, με καταγωγή από την Ταϊβάν και έδρα του το Σινσινάττι των ΗΠΑ, είναι ένας νέος μουσικός με υπόβαθρο σπουδών στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

Ο κινηματογράφος και η video art αποτελούν τα στοιχεία που τον φέρνουν κοντά στον Tony Conrad, με τον οποίο έχουν συνεργαστεί κιόλας. Ένα άλλο χαρακτηριστικό στη δουλειά του είναι το βιολί που αποτελεί, αν όχι το κυρίως όργανό του, τουλάχιστον ένα σταθερό σημείο αναφοράς μέσα στα χρόνια, αφού το έχει χρησιμοποιήσει τόσο σε noise περιβάλλον, όσο και σε kosmische κλίμα, όπως στο άλμπουμ Challenger (Hospital Productions, 2008), με την ψυχεδελική και kraut ατμόσφαιρα.

Επιπλέον, όμως, o μουσικά αυτοδίδακτος Yeh έχει αρχίσει να αποκαλύπτει με τις δραστηριότητές του ένα φάσμα ευρύτερων ηχητικών ανησυχιών, όπως στις μινιμαλιστικές ηλεκτρονικές δουλειές του και στην έμφαση στα φωνητικά που είναι και το πεδίο με το οποίο καταπιάνεται εντονότερα αυτή την περίοδο.
Εκτός από τη σόλο περφόρμανς του, θα παρουσιάσει και μια προβολή από τον microcinema DIY οργανισμό Spectacle της Νέας Υόρκης όπου συμμετέχει. Στο πλαίσιο αυτό, θα προβληθούν νέες εκδοχές πάνω σε προϋπάρχοντα film trailers παλαιών ταινιών, σε μια προσπάθεια να ανιχνευτούν η θέση του νέου δημιουργού σε κάτι προϋπάρχον, τα όρια της θεμιτής παρέμβασης και το νόημα της πειραματικής δράσης, ακόμα και μέσω απλών κινήσεων που ερμηνεύουν τα έργα.

Jakob Ullmann

Ο 58χρονος Γερμανός Γιάκομπ Ούλλμαν ασχολείται συστηματικά με τη σύγχρονη σύνθεση και διδάσκει μουσική στην ανώτατη εκπαίδευση. Τα ιδιαίτερα, μεγάλης διάρκειας έργα του χαρακτηρίζονται από την προσήλωσή του στις χαμηλές εντάσεις, για τις οποίες ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι εκείνες που μπορούν να αναδείξουν την ποιότητά τους μέσω της προσοχής που καλείται να επιδείξει ο ακροατής. Το αποτέλεσμα είναι ότι έτσι αποκαλύπτεται σταδιακά ο κόσμος του, γεμάτος από αφάνταστες αρχικά δυναμικές και ηχητικά ανοίγματα που τα τροφοδοτούν προσωπικά βιώματα και μια γενικότερη έφεση στην ησυχία, όπως και μια στοχαστική προσέγγιση (καλομελετημένες συνθέσεις, συγκεκριμένες ιδέες που αποτελούν την έμπνευση). Οι συνθέσεις του είναι αρκετά ανοιχτές στην ερμηνεία, μια και συχνά πρόκειται για γραφικές παρτιτούρες (δηλαδή παρτιτούρες με γραφική και όχι κλασική σημειογραφία με νότες), που ενίοτε συνοδεύονται από αντισυμβατικές οδηγίες προς τους ερμηνευτές. Οι μουσικές του επιρροές προέρχονται επίσης από το θόρυβο και τη folk.

Kiwi Menrath

Η Κίγουι Μένραθ είναι εθνολόγος και πρόσφατα ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στο Κέντρο Πολιτιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Goldsmiths του Λονδίνου. Έχει διδάξει καλλιτεχνική έρευνα στην ανώτατη εκπαίδευση της Γερμανίας, εστιάζοντας ιδιαίτερα στο μεταμοντερνισμό, ενώ έχει εργαστεί ως σύμβουλος δημοσίων σχέσεων και διοργανώτρια εκδηλώσεων. Επίσης, έχει συμμετάσχει με άρθρο της (‘’From Spectacle to Speculation: A brief history of the term fake’’) στην έκδοση του βιβλίου/cd της Ursula Bogner, “Sonne = Blackbox” (Faitiche, 2011), όπου εξετάζει την ιστορική σχέση του επίπλαστου με την ποπ κουλτούρα.

Hillel Schwartz

Ο Αμερικανός Χίλλελ Σβαρτς έχει κάνει σπουδές ιστορίας, μοντέρνου χορού και τάι-τσι. Πρόκειται, αν μη τι άλλο, για έναν ιδιαίτερο συνδυασμό, ο οποίος αντανακλά όμως και τη μετέπειτα ερευνητική και συγγραφική του δραστηριότητα που περιλαμβάνει ευφάνταστες προσεγγίσεις και θεματολογία, ενώ θα άξιζε να σημειωθεί και η ενασχόλησή του με την ποίηση και τη μετάφραση. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια και το 2014 τιμήθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία στο Βερολίνο με το Berlin Prize in Cultural History. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά, ενώ οι μεταφράσεις του σε έργα Κορεατών ποιητών έχουν κυκλοφορήσει σε δύο τόμους: Kim Nam-jo, Rain, Sky, Wind, Port (2014) και Ko Un, Abiding Places: Korea South and North (2006). Το πιο πρόσφατο βιβλίο του δοκιμιακού χαρακτήρα εκδόθηκε το 2011 (Making Noise: From Babel to the Big Bang, and Beyond).

Παρά τις ακαδημαϊκές καταβολές του, τα περιβάλλοντα με τα οποία συνδέεται κατά καιρούς είναι ποικίλα και ανοιχτής φύσης· για παράδειγμα, έχει καταπιαστεί με κοινοτικά προγράμματα ανθρωπολογικού χαρακτήρα, αλλά και με μια πολιτισμική μελέτη για τις δίαιτες, τις φαντασιώσεις και το πάχος. Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως “case manager” και στην Αθήνα θα πραγματοποιήσει μία διάλεξη και ένα workshop, αμφότερα απολύτως... borderline χαρακτήρα.

Steven Feld

Ο Στήβεν Φελντ είναι διακεκριμένος Αμερικανός ανθρωπολόγος και σημαντικό μέρος της δουλειάς του έχει αφιερωθεί στην πολιτισμική ανθρωπολογία με έμφαση στον τομέα της ανθρωπολογίας του ήχου. Είναι γνωστός για την περίφημη πολυετή έρευνά του στην Παπούα Νέα Γουινέα, όπου παρουσίασε έναν παραλληλισμό της κοινωνικής δομής των κατοίκων με τη σχέση τους με τον ήχο. Πέρα από τη συγγραφική δραστηριότητα και την πανεπιστημιακή διδασκαλία, ασχολείται ενεργά και με τις ηχογραφήσεις πεδίου (η συλλογή του από field recordings στην Παπούα Νέα Γουινέα έχει κυκλοφορήσει από τη Smithsonian Folkways), ενώ είναι και ο ίδιος μουσικός.