Οι «Οδύσσειες» στην Ελλάδα

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος στα πλαίσια του Φεστιβάλ Μουσικής Big Bang 4, η Στέγη καλεί έναν εξαιρετικό μουσικό να συμμετάσχει στο φεστιβάλ ως nomad, δηλαδή ως προσκεκλημένος μουσικός από το εξωτερικό που έρχεται για ένα χρονικό διάστημα και δημιουργεί μαζί με μία ομάδα παιδιών που ζουν στην Ελλάδα, τους προσφέρει νέα μουσικά ερεθίσματα και τους προτείνει νέες μουσικές διαδρομές ώστε τα παιδιά να παράξουν το δικό τους πρωτότυπο υλικό. Υλικό που πρόκειται να παρουσιάσουν στη δική τους συναυλία, με την οποία θα ανοίξει μάλιστα το Φεστιβάλ, την Παρασκευή 18 Μαΐου 2018 στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης.

Φέτος, αυτόν τον ρόλο αναλαμβάνει η βραβευμένη τσελίστρια Σόνια Βίντερ-Άθερτον, η οποία τα τελευταία χρόνια σχεδιάζει και σκηνοθετεί πρότζεκτ που αποτελούν πλήρεις μουσικές και οπτικές εμπειρίες, όπως το “Odyssey for Cello and Imaginary Choir”, τη δική της «Οδύσσεια» (διαβάστε πιο κάτω τους στίχους).
«Επιθυμία μου είναι να κατανοήσουν και να αισθανθούν τα παιδιά τη διαδρομή που μπορούν να ακολουθήσουν για να αφηγηθούν τη δική τους ιστορία. Αφετηρία θα είναι η δική μου Οδύσσεια. Θα τους αφηγηθώ λοιπόν πώς τη συνέλαβα, τη δημιούργησα και την επινόησα και θα τους προτείνω να ακολουθήσουν μια παρόμοια διαδρομή. Αρχικά θα αναζητήσουμε ήχους και θα τους ηχογραφήσουμε κι έπειτα θα χρησιμοποιήσουμε την πρώτη ύλη που θα βρουν τα ίδια τα παιδιά: αφηγήσεις (τις δικές τους ή άλλες από το κύκλο τους, την οικογένειά τους), ήχους από το Ίντερνετ, ήχους τσέλου και άλλους ήχους ως υλικό πάνω στο οποίο θα δουλέψουμε» εξηγεί η σολίστ. «Σκοπός μου είναι να τους κάνω να συνειδητοποιήσουν πώς μπορούμε να γράψουμε με βάση τον ήχο χρησιμοποιώντας ήχους της φύσης, της πόλης, μουσικών οργάνων… Τα παιδιά θα μάθουν στη συνέχεια να επεξεργάζονται αυτή την πρώτη ύλη, διαδικασία που θα τους οδηγήσει να γίνουν συγγραφείς της δικής τους αφήγησης, έτσι ώστε να μη γίνονται απλοί δέκτες του περιβάλλοντός τους, αλλά να χρησιμοποιούν τα ερεθίσματά του για να εκφραστούν.»

Στο εργαστήριο τα παιδιά θα μάθουν πώς να γίνουν «συνειδητοποιημένοι ακροατές» ώστε να αναγνωρίζουν τον πλούτο των ηχητικών ερεθισμάτων που μας περιβάλλουν, θα συνθέσουν βάσει της δικής τους έρευνας και βέβαια θα γνωρίσουν το τσέλο και μια σπουδαία δημιουργό.

«Οι Οδύσσειες» (δημιουργία για τσέλο & σάουντρακ)

«Θα ήθελα η Οδύσσεια να ενώσει λέξεις που έως τώρα
ήταν διασκορπισμένες ανά τον κόσμο.
Θέλω να γνωρίσω ανθρώπους.
Μόνους ή στις κοινότητές τους,
Με τους φίλους ή την οικογένειά τους,
Νέους ή ηλικιωμένους.
Παιδιά. Να περάσω χρόνο μαζί τους.
Να μοιραστώ την Οδύσσεια μαζί τους.
Να παίξω τα κομμάτια γι’ αυτούς.
Να τους αφήσω να ακούσουν το σάουντρακ
Να τους αφηγηθώ τις δεκατρείς περιπέτειες.
Να τους ζητήσω να πουν τις δικές τους αφηγήσεις.
Τη σημαίνει θύελλα γι’ αυτούς;
Φωνές; Κραυγές; Ουρλιάζει; Αποχαιρετά;
Ή μήπως αυτός ο άνδρας κλαίει;
Θέλω να ακούσω την απάντησή τους.
Την υφή της φωνής τους, το ρυθμό τους, τις προφορές τους.
Ύστερα να τους ηχογραφήσω.
Ύστερα να διαλέξω.
Ποιες αφηγήσεις;
Πού θα ταιριάξουν στο σάουντρακ της Οδύσσειας;
Ανάμεσα στην τρικυμία;
Ως ντουέτο με μένα και το τσέλο;
Στον ψίθυρο μιας μακρινής πόλης;
Όταν η Οδύσσεια ολοκληρωθεί, θα είναι η δική τους εκδοχή. Γι’ αυτούς.
Για τον τόπο απ’ όπου κατάγονται.
Μαζί τους, θα τραγουδήσει το τσέλο μου.»