Nike | Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης

Αυτή η διαδικασία καταγράφεται μέσω ενός DIY motion capture και προβάλλεται σε κινητή οθόνη στον εκθεσιακό χώρο. Μετακινώντας την οθόνη στο δωμάτιο, το κοινό μπορεί να δει το γλυπτό ενώ ταυτόχρονα βιώνει την ψηφιακή περφόρμανς του καλλιτέχνη για τη δημιουργία του.

Το έργο “Nike” αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, μια νέα ερμηνεία της φτερωτής Νίκης της Σαμοθράκης, που καταλαμβάνει εξέχουσα θέση στο Λούβρο. Χρησιμοποιώντας θραύσματα που διατίθενται στο στούντιο, το μυώδες άβαταρ προσπαθεί να αναδημιουργήσει το γλυπτό από μνήμης. Η αίσθηση του δέους, του αγώνα, του πεπρωμένου και η θεϊκή χάρη του ελληνιστικού γλυπτού παρανοούνται με τρόπο παιγνιώδη και συνδέονται με τις διαφημιστικές καμπάνιες της συνώνυμης αθλητικής εταιρείας. Η αλληλεπίδραση του πρωτότυπου με το γλυπτό και τον χώρο γύρω του επεκτείνεται στον εικονικό χώρο.

Δημιουργώντας τον χαρακτήρα του Ork, ο Τριανταφυλλίδης συνδυάζει αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά των βιντεοπαιχνιδιών με την περσόνα του Καλλιτέχνη που δημιουργεί. Η αισθητική του Ork είναι εμπνευσμένη από μεσαιωνικές συσκευές, εργαλεία μηχανικής, τον Μπρουταλισμό και την κουλτούρα του gaming. Η περφόρμανς του καλλιτέχνη εξετάζει την έννοια της εικονικής εργασίας και της παραγωγής στα σημερινά περιβάλλοντα υβριδικής πραγματικότητας, καθώς το Ork βιώνει τις απογοητεύσεις και τις επιπλοκές της καλλιτεχνικής εργασίας στο εικονικό του στούντιο. Μετά την ψηφιακή τους δημιουργία, τα έργα του Ork παίρνουν μια επίπεδη φυσική μορφή, σε μια σκόπιμη κατάχρηση της τρισδιάστατης μοντελοποίησης, που έρχεται να καταλάβει μια διαφορετική μάζα και υλικότητα σε αυτόν τον επαυξημένο και μικτό κόσμο. Με τον ίδιο τρόπο που κυνηγούν Pokemon στα κινητά τους, οι θεατές καλούνται να μπουν στη διαδικασία και στην περφόρμανς που δημιούργησε αυτά τα περίεργα αντικείμενα.