Ο Werner Herzog Στη Στεγη

O Werner Herzog, o Γερμανός καλλιτέχνης που βρίσκει συνεχώς τρόπους να ανανεώνει την κουβέντα γύρω από το σινεμά, έρχεται στη Στέγη.

Φωτογραφία © Lena Herzog

Πολυπράγμων, αταξινόμητος και πάντα καλλιτεχνικά ανορθόδοξος, ο Βέρνερ Χέρτσογκ έρχεται στην Αθήνα, καλεσμένος της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, σε ένα αφιέρωμα που φιλοδοξεί να καλύψει όλο το εύρος του ασυμβίβαστου, ιδιοσυγκρασιακού, πολυσχιδούς και επιδραστικού σύμπαντός του. Βυθιστείτε στον κόσμο επτά ταινιών από όλο το φάσμα των πέντε δεκαετιών της φιλμογραφίας του στις 11 Απριλίου στη Μικρή Σκηνή της Στέγης και στις 13 Απριλίου στο Goethe-Institut Athen. Απολαύστε τον σε μία εκ βαθέων συζήτηση στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης στις 15 Απριλίου, με έναν από τους πιο περιζήτητους Αμερικανούς διανοούμενους, έναν «επιμελητή της δημόσιας περιέργειας», μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ωνάση, τον Paul Holdengräber. Και αν είστε κινηματογραφιστές ή φοιτητές κινηματογράφου, πάρτε μέρος στο masterclass του στις 16 Απριλίου στην Ωνάσειο Βιβλιοθήκη (αιτήσεις έως 5 Απριλίου).

Ο Βέρνερ Χέρτσογκ μεγάλωσε σε ένα αποκομμένο από τον πολιτισμό χωριό της Βαυαρίας, χωρίς πρόσβαση σε τηλεόραση ή ταινίες. Έκανε το πρώτο του τηλεφώνημα στα 17 του και την πρώτη του ταινία στα 19 του. Αυτοδίδακτος, αλλά οραματιστής με αστείρευτη έμπνευση, έχτισε μια πολύπλευρη καριέρα ως κινηματογραφιστής («Αγκίρε, η Μάστιγα του Θεού», "Grizzly Bear", «Διαφθορά στη Νέα Ορλεάνη»), έπαιξε στο πλευρό του Tom Cruise, δίδαξε επίδοξους σκηνοθέτες, έσωσε τη ζωή του Joaquin Phoenix (στην πραγματικότητα, όχι σε ταινία), σκηνοθέτησε όπερα και έφαγε ένα παπούτσι (χαμένο στοίχημα που κατέγραψε σε ντοκιμαντέρ).

O Χέρτσογκ έχει μία ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα και την αρχαιότητα. Ο παππούς του Ρούντολφ, μελετητής και αρχαιολόγος, ανακάλυψε αρχαία αντικείμενα σε ανασκαφές που πραγματοποίησε στην Κω, στις αρχές του 20ού αιώνα. Οι ανακαλύψεις γοήτευσαν τον νεαρό Χέρτσογκ και το έργο του παππού του ενέπνευσε το δικό του κινηματογραφικό ταξίδι σε ανεξερεύνητους τόπους. Δύο από τις πρώτες του ταινίες μικρού μήκους, "Last Words"(1968) και "Signs of Life" (1968), γυρίστηκαν στην Ελλάδα και θα προβληθούν στις 11 Απριλίου, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Επιμέλεια αφιερώματος: Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Πάσκουα Βοργιά

Οργάνωση: Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

ΤΟΠΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ: Ο WERNER HERZOG ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ PAUL HOLDENGRÄBER

—

15 Απριλίου 2019 | Κεντρική Σκηνή | 19:00

Ο μετρ των ζωντανών συνεντεύξεων, Paul Holdengräber, ξεναγεί το κοινό στο υπέροχα ανήσυχο μυαλό μιας σπουδαίας μορφής της σύγχρονης τέχνης.

Ο θρυλικός Γερμανός σκηνοθέτης μοιράζεται ιστορίες, σκέψεις και απόψεις στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση στις 15 Απριλίου, με έναν από τους διασημότερους Αμερικανούς διανοούμενους.

Μετά την προ τριετίας συζήτησή τους για την αρχαία ελληνική γραμματεία, σε μια συμπαραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση στη Νέα Υόρκη, ο Χέρτσογκ θα συναντήσει για άλλη μία φορά τον μετρ των ζωντανών συνεντεύξεων. Ο Πολ Χολντενγκρέιμπερ, Ιδρυτικός Εκτελεστικός Διευθυντής του Onassis Los Angeles (OLA) και Ιδρυτής & Διευθυντής της πολιτιστικής σειράς LIVE from the NYPL της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης από το 2004 έως το 2018, σε μια κουβέντα εξίσου απρόβλεπτη με την πορεία του 76χρονου δημιουργού.

Δωρεάν με δελτία εισόδου

Απαραίτητη η προκράτηση θέσης (1 θέση ανά άτομο) στο infotickets@sgt.gr, συμπληρώνοντας ονοματεπώνυμο και αριθμό τηλεφώνου.

Η κράτηση θέσης ισχύει έως 50 λεπτά πριν την έναρξη της εκδήλωσης. Όσοι δεν παραλάβουν τα δελτία τους έγκαιρα θα μπουν σε λίστα αναμονής.

Η συζήτηση θα έχει παράλληλη διερμηνεία στα ελληνικά και στην ελληνική νοηματική γλώσσα.

WERNER HERZOG: Προβολές ταινιών

11 Απριλίου 2019 | Στέγη | Μικρή Σκηνή | 17:00

13 Απριλίου | Αμφιθέατρο του Goethe - Institut Athen (Ομήρου 14-16) | 17:00

Αψηφώντας από την πρώτη στιγμή οποιαδήποτε σύμβαση, η διαρκώς αυξανόμενη φιλμογραφία του Βέρνερ Χέρτσογκ, εκτός από αδιάσειστη απόδειξη της έλλειψης διαχωρισμού ανάμεσα στη μυθοπλασία και το ντοκιμαντέρ, υπήρξε πάντοτε και μια ανεξάντλητη πηγή ιδεών, συναισθημάτων, μύθων, πολιτισμών, που σε στέλνει κάθε φορά απροστάτευτο σε νέους αφηγηματικούς «κινδύνους», μόνο και μόνο για να σε επαναφέρει πιο δυνατό και θωρακισμένο από την αλήθεια του. Ένα πλήρες εγχειρίδιο επιβίωσης που αποκτά διαρκώς νέους αναγνώστες και συνεχίζει να αποτελείται από ταινίες που ξεπερνούν τις συμβατικές νόρμες ενός απλού κινηματογραφικού έργου και αγγίζουν τα όρια μιας εμπειρίας.

Με αφορμή την επίσκεψη του Βέρνερ Χέρτσογκ στην Αθήνα, τη Δευτέρα 15 Απριλίου, και τη συζήτησή του με τον Διευθυντή της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης, Paul Holdengräber, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, θα προηγηθούν δύο ημέρες με προβολές ταινιών του σπουδαίου Γερμανού σκηνοθέτη, στις 11 Απριλίου, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, και στις 13 Απριλίου, στο Αμφιθέατρο του Goethe - Institut Athen.

Οι επτά ταινίες που θα προβληθούν καλύπτουν όλο το φάσμα του έργου του Βέρνερ Χέρτσογκ (μυθοπλασία, ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού μήκους – ενώ στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται και οι δύο ταινίες του που γύρισε στην Ελλάδα το 1968), διατρέχουν τις πέντε δεκαετίες της φιλμογραφίας του και στρέφονται γύρω από τις μόνιμες θεματικές του που επανέρχονται διαρκώς στο κέντρο του ασυμβίβαστου, ιδιοσυγκρασιακού, πολυσχιδούς και επιδραστικού, όσο λίγα, έργου του.

Συντελεστές

Επιμέλεια: FLIX.GR

Συνδιοργάνωση: Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση & GOETHE - INSTITUT ATHEN

Πρόγραμμα

ΣΤΕΓΗ

ΠΕΜΠΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

17:00 | "Bells from the Deep: Faith and Superstition in Russia" (Καμπάνες από τα Βάθη)

Ντοκιμαντέρ, Γερμανία | 1993 | 60’ | Ελληνικοί και αγγλικοί υπότιτλοι

19:00 | "Into the Inferno"

Ντοκιμαντέρ, Ηνωμένο Βασίλειο – Αυστρία | 2016 | 104’ | Ελληνικοί υπότιτλοι

21:00 | "Last Words" (Τελευταίες Λέξεις)

Μυθοπλασία, Δυτική Γερμανία | 1968 | 13' | Aγγλικοί υπότιτλοι

"Signs of Life" (Σημάδια Ζωής)

Μυθοπλασία, Δυτική Γερμανία | 1968 | 87' | Ελληνικοί και αγγλικοί υπότιτλοι

GOETHE

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

17:00 | "Land of Silence and Darkness" (Χώρα της Σιωπής και του Σκότους)

Ντοκιμαντέρ, Δυτική Γερμανία | 1971 | 85’ | Ελληνικοί υπότιτλοι

19:00 | "Stroszek" (Στρότσεκ)

Μυθοπλασία, Δυτική Γερμανία | 1976 | 116’ | Ελληνικοί υπότιτλοι

21:30 | "The Enigma of Kaspar Hauser" (Το αίνιγμα του Κάσπαρ Χάουζερ)

Μυθοπλασία, Δυτική Γερμανία | 1974 | 109’ | Ελληνικοί υπότιτλοι

Είσοδος ελεύθερη, με σειρά προτεραιότητας.

Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν από κάθε εκδήλωση.

Τις προβολές προλογίζει η ομάδα του Flix.gr (με διερμηνεία στα αγγλικά και στα ελληνικά για κωφούς)

Διαβάστε περισσότερα

Land des Schweigens und der Dunkelheit (Χώρα της Σιωπής και του Σκότους)

Ντοκιμαντέρ, Δυτική Γερμανία, 1971, 85’

Η 56χρονη Fini Straubinger, τυφλή και κωφή μετά από ένα ατύχημα που είχε στα 18 της χρόνια και το οποίο την ακινητοποίησε για 30 χρόνια στο κρεβάτι, έχει αφιερώσει πλέον τη ζωή της στην ανακούφιση όσων εκείνη αποκαλεί «συντρόφους μιας κοινής μοίρας». Ταξιδεύοντας από πόλη σε πόλη στη Γερμανία, επισκέπτεται σπίτια και ιδρύματα και επικοινωνεί με άλλους τυφλούς και κωφούς συνανθρώπους της, μέσω ενός είδους οπτικού αλφαβήτου που αναπαριστά τα γράμματα στην παλάμη του χεριού. Ο Βέρνερ Χέρτσογκ την ακολουθεί σε ένα αποκαλυπτικό οδοιπορικό, που ξεκινάει ως μια καταγραφή του περιθωρίου μέσα στο οποίο ζουν άνθρωποι που στερούνται βασικά εργαλεία επικοινωνίας και επιβίωσης, για να καταλήξει σε ένα rollercoaster συναισθημάτων, που κορυφώνεται ακριβώς στο σημείο όπου η ανθρώπινη επαφή βρίσκει τον τρόπο να θριαμβεύσει. Βαθιά συγκινητικό και με μια δύναμη την οποία συναντάς στις εμπειρίες που μπορείς να αφομοιώσεις μόνο με όλες σου τις αισθήσεις, το ταξίδι σε αυτή τη χώρα «της σιωπής και τους σκότους» είναι εκκωφαντικά και ολόφωτα συγκλονιστικό. Αποτελεί κορυφαίο δείγμα της οπτικής γωνίας του βλέμματος του Χέρτσογκ, στραμμένου μόνιμα στην πιο αφανή, πνευματική και, ταυτόχρονα, σωματική πλευρά της ανθρώπινης επιβίωσης.

Σκηνοθεσία, Σενάριο, Παραγωγή: Werner Herzog | Φωτογραφία: Jörg Schmidt-Reitwein | Μοντάζ: Beate Mainka-Jellinghaus | Γλώσσα: Γερμανικά, Νοηματική

Stroszek (Στρότσεκ)

Μυθοπλασία, Δυτική Γερμανία, 1976, 116’

Ο Μπρούνο Στρότσεκ, ένας πλανόδιος τροβαδούρος, βγαίνει για ακόμα μία φορά από τη φυλακή. Γυρνώντας στο διαμέρισμά του, ξαναβρίσκει όλα του τα πράγματα: το ακορντεόν, το πιάνο και το κοράκι του που μιλάει. Κάποιο βράδυ σ’ ένα μπαρ, ο Μπρούνο συναντά την πόρνη Εύα και αποφασίζει να την πάρει σπίτι του για να την γλιτώσει από τους νταβατζήδες που την εκμεταλλεύονται. Οι «προστάτες» της κοπέλας, όμως, τους απειλούν και έτσι το ζευγάρι δέχεται την πρόταση του ηλικιωμένου γείτονα του Μπρούνο, Σάιτς, να ταξιδέψουν μαζί του στην Αμερική κυνηγώντας το όνειρο για μια καλύτερη ζωή.

Η ταινία, την οποία είδε ο Ian Curtis των Joy Division τις τελευταίες ώρες της ζωής του και στην οποία μοιάζει να χρωστάει πολλά η φιλμογραφία του Jim Jarmusch, είναι τόσο ιδιοσυγκρασιακή όσο μια εύθυμη μπαλάντα για την ανθρώπινη απόγνωση και τόσο καίρια όσο ένα απρόβλεπτο road movie που χαρτογραφεί το «αμερικάνικο όνειρο» με την παράνοια και τη μελαγχολία που το συνοδεύουν. Γραμμένο μέσα σε τρεισήμισι μέρες και εν πολλοίς εμπνευσμένο από την πραγματική ζωή του εμβληματικού πρωταγωνιστή του, Μπρούνο Σ., το «Στρότσεκ» γυρίστηκε στο Πλέινφιλντ του Ουινσκόνσιν, πατρίδα του κατά συρροή δολοφόνου Ed Gein, στον οποίο βασίστηκε ο μύθος του «Ψυχώ» του Alfred Hitchcock, είναι η αγαπημένη ταινία του David Lynch από τη φιλμογραφία του Χέρτσογκ (και καθαρή έμπνευση για τα κοτόπουλα που χορεύουν στο “Eraserhead”) και παραμένει αυτή που αναδεικνύει με μια εγγενή γοητεία την ελεύθερη, ασυμβίβαστη, ρεαλιστική, χαρακτηριστική γραφή του δημιουργού του.

Jeder für sich und Gott gegen alle (Το αίνιγμα του Κάσπαρ Χάουζερ)

Μυθοπλασία, Δυτική Γερμανία, 1974, 109’

Ο Κάσπαρ Χάουζερ ζει αλυσοδεμένος σ’ ένα είδος στάβλου-φυλακής, χωρίς να μπορεί να δει ούτε να μιλήσει με κανέναν, αποκομμένος από τον έξω κόσμο. Περνά τον καιρό του στο σκοτάδι, κοιμάται, τρώει και ζει λίγο έως πολύ όπως τα ζώα. Μια μέρα, ένας άγνωστος τον σέρνει έξω, προσπαθεί να του μάθει στα γρήγορα πώς να μιλά, να περπατά, να στέκεται όρθιος και τον εγκαταλείπει στην πλατεία μιας πόλης, βάζοντάς του στο χέρι μια επιστολή προς τις Αρχές του τόπου που λέει να τον φροντίσουν. Μετά από μια πρώτη περίοδο σύγχυσης των κατοίκων, που δεν ξέρουν πώς ακριβώς να φερθούν στον παράξενο άνδρα, τον παίρνει υπό την προστασία του ο δόκτωρ Ντάουμερ, ο οποίος του διδάσκει την ομιλία, τη γραφή και την ανάγνωση, αλλά του κάνει επίσης μαθήματα μουσικής, λογικής και ηθικής, μένοντας έκπληκτος από το μαθησιακό του ταλέντο.

Ο Βέρνερ Χέρτσογκ εμπνέεται από την αληθινή ιστορία ενός νεαρού 16χρονου που βρέθηκε σε κατακόμβη της Γερμανίας του 19ου αιώνα σε κατάσταση ανθρώπινου αγριμιού, για να ολοκληρώσει αυτό που για πολλούς είναι το μεγάλο αριστούργημά του: ένα αποκαλυπτικό δοκίμιο πάνω στην (άγνωστη) ανθρώπινη φύση, ένα «κατηγορώ» για τη (γνωστή) ανθρώπινη αγριότητα, ένα παραμύθι βγαλμένο από την πιο αποτρόπαια πραγματικότητα. Λυρικό, ποιητικό, σκληρό, αστείο, ανθρώπινο ακριβώς εκεί που δεν το περιμένεις και με τη σαρωτική αντιερμηνεία του Μπρούνο Σ. στον πυρήνα του, το φιλμ –που ο αυθεντικός γερμανικός του τίτλος («Ο καθένας για τον εαυτό του και ο Θεός εναντίον όλων») θα μπορούσε να συνοψίσει όχι μόνο την ουσία του, αλλά και ολόκληρη τη φιλμογραφία του Βέρνερ Χέρτσογκ– χάρισε στον δημιουργό του το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών και μια θέση ανάμεσα στις πιο σημαντικές και επιδραστικές στιγμές του σύγχρονου ευρωπαϊκού σινεμά.

Bells from the Deep: Faith and Superstition in Russia (Καμπάνες από τα Βάθη)

Ντοκιμαντέρ, Γερμανία | 1993 | 60’

Σε μια μυστικιστική διαδρομή, που καλύπτει από τελετές Σαμάνων, ορθόδοξες βαπτίσεις και εξορκισμούς μέχρι θνητούς που αυτοαποκαλούνται μετενσαρκώσεις του Ιησού Χριστού, θεραπευτές μέσω θαυματουργών υδάτων, πάρα πολύ ψηλές γυναίκες και ορφανούς κωδωνοκρούστες, ο Βέρνερ Χέρτσογκ –σε μία από τις πιο πειραματικές και αφηγηματικά ελεύθερες στιγμές του– χαρτογραφεί την πνευματικότητα του ρωσικού λαού σε όλη την έντασή της, από την πίστη μέχρι την υστερία. Κλείνοντας μέσα του θρύλους, δεισιδαιμονίες, παράξενες ανθρώπινες ιστορίες, απονενοημένες πράξεις αφοσίωσης σε μια υπέρτατη δύναμη και μια σουρεαλιστική αύρα που δεν αργεί να πάρει τη μορφή άγριου ρεαλισμού, το ντοκιμαντέρ, που γυρίστηκε το 1993 στη Σιβηρία, μοιάζει περισσότερο με μια τελετή διαλογισμού από μόνο του. Όταν, στο δεύτερο μέρος, η αφήγηση επικεντρώνεται στην ιστορία της πόλης του Κίτεζ που, σύμφωνα με τον θρύλο, ο Θεός βύθισε κάτω από μια λίμνη απαντώντας στις εκκλήσεις των απεγνωσμένων κατοίκων της για σωτηρία από τις συνεχείς επιθέσεις των Ούννων και των Τατάρων, δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από την εικόνα των πιστών, που κολλάνε το αφτί τους στον πάγο για να ακούσουν τις καμπάνες από τα βάθη της ιστορίας, για να αντιληφθείς πως ό,τι βλέπεις είναι, πριν και μετά από οτιδήποτε, η συνταρακτική τεκμηρίωση της ανάγκης του ανθρώπου να πιστέψει σε κάτι πέρα από το ανθρώπινο.

Σκηνοθεσία, Σενάριο, Παραγωγή: Werner Herzog | Φωτογραφία: Jörg Schmidt-Reitwein | Μοντάζ: Rainer Standke | Γλώσσα: Αγγλικά, Γερμανικά, Ρωσικά

Into the Inferno

Ντοκιμαντέρ, Ηνωμένο Βασίλειο – Αυστρία, 2016, 104’

Με οδηγό τον ηφαιστειολόγο Clive Oppenheimer, ο Βέρνερ Χέρτσογκ ενδίδει ολοκληρωτικά στη γοητεία που του ασκούν τα ηφαίστεια ήδη από την αρχή της καριέρας του (το 1977 είχε γυρίσει το “La Soufrière”, ένα ντοκιμαντέρ για το ηφαίστειο La Grande Soufrière στη Γουαδελούπη) και μαζί επισκέπτονται ενεργά ηφαίστεια σε όλο τον κόσμο – από την Αιθιοπία έως τη Βόρεια Κορέα και από την Ισλανδία μέχρι την Ινδονησία. Η έρευνά τους δεν εξαντλείται μόνο στο παράδοξο της αντίθεσης ανάμεσα στη ακαταμάχητη φωτογένεια και την καταστρεπτική δύναμή τους, αλλά φτάνει ακόμη μακρύτερα, εκεί όπου συνειδητοποιεί κανείς το εφήμερο της ανθρώπινης ζωής μπροστά στην αποδεδειγμένη προϊστορικά δυνατότητα των ηφαιστείων να αφανίσουν οτιδήποτε ζωντανό επί της Γης. Μιλώντας με επιστήμονες, ντόπιους κατοίκους των ηφαιστειογενών περιοχών, αλλά και ανά τον κόσμο θαυμαστές των ηφαιστείων, ο Χέρτσογκ θολώνει για ακόμη μία φορά με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο –και με ένα απολαυστικό δικό του voice over– τα όρια της τεκμηρίωσης με τη μυθοπλασία. Φιλοσοφεί πάνω σε εικόνες που κόβουν την ανάσα, χαρτογραφεί τα σημεία όπου η λάβα αφήνει το καυτό σημάδι της ως διαρκή προειδοποίηση προς την ανθρωπότητα και παίρνει από τον χέρι τον θεατή για ένα αλησμόνητο ταξίδι-εμπειρία σε μια γοητευτική «κόλαση».

Σκηνοθεσία, Σενάριο: Βέρνερ Χέρτσογκ | Παραγωγή: André Singer, Lucki Stipetić | Φωτογραφία: Peter Zeitlinger | Μοντάζ: Joe Bini | Γλώσσα: Αγγλικά

Letzte Worte (Τελευταίες Λέξεις)

Μυθοπλασία, Δυτική Γερμανία, 1968, 13’

O τελευταίος άνθρωπος που εγκατέλειψε διά της βίας το απομονωμένο νησί Σπιναλόγκα ανοιχτά της Κρήτης –το επίσημο ελληνικό λεπροκομείο που λειτούργησε από το 1903 μέχρι και το 1957– ζει στην Ελούντα της Κρήτης, μένει μόνος του όλη μέρα στο σπίτι του, το βράδυ παίζει λύρα στα καφενεία και επαναλαμβάνει συνεχώς ότι αρνείται να μιλήσει, ότι δεν θέλει να πει ούτε μία λέξη. Η ταινία, που γυρίστηκε σε δύο μέρες (κυρίως νύχτες, όπως έχει υποστηρίξει ο ίδιος ο Χέρτσογκ) και μονταρίστηκε σε μία, στο περιθώριο των γυρισμάτων της πρώτης του μεγάλου μήκους ταινίας, «Σημάδια Ζωής», είναι στην πραγματικότητα μια ταινία μυθοπλασίας που θέλει να μοιάζει με ψευδοντοκιμαντέρ.

Ο Χέρτσογκ συνέλαβε την ιδέα του τελευταίου κατοίκου της Σπιναλόγκας, που τον υποδύεται ένας πραγματικός διάσημος λυράρης ο οποίος αρνείται να μιλήσει, την ίδια στιγμή που κάτοικοι του νησιού επαναλαμβάνουν φήμες και πραγματικότητες γύρω από το παρελθόν και το παρόν του τόσες φορές, ώστε παύει πλέον να έχει σημασία. Γοητευμένος από τους ντόπιους κατοίκους του νησιού, το απόκοσμο τοπίο της εγκαταλελειμμένης Σπιναλόγκας, την παραδοσιακή μουσική της κρητικής λύρας και τη θεατρικότητα της πρόζας, που έρχεται σε αρμονική αντίθεση με τον αυθορμητισμό των ερασιτεχνών ηθοποιών, ο Χέρτσογκ παραδίδει με τις «Τελευταίες Λέξεις» έναν μικρό θρίαμβο του παραλόγου που καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα και ένα καίριο σχόλιο για την ίδια τη δύναμη του λόγου – στο σινεμά, τη ζωή, την ίδια την Ιστορία. Η ταινία απέσπασε Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους στο Φεστιβάλ του Ομπερχάουζεν το 1968.

Σκηνοθεσία, Σενάριο, Παραγωγή: Werner Herzog | Φωτογραφία: Thomas Mauch | Μοντάζ: Beate Mainka-Jellinghaus |

Γλώσσα: Ελληνικά

Lebenszeichen (Σημάδια Ζωής)

Μυθοπλασία, Δυτική Γερμανία, 1968, 87’

Ο Γερμανός αλεξιπτωτιστής Στρότσεκ, μετά τον τραυματισμό του στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στέλνεται για να αναρρώσει σε ένα ελληνικό νησί. Μένει σε ένα οχυρό, που χρησιμοποιείται και ως αποθήκη πυρομαχικών, μαζί με τη σύζυγό του, Νόρα, και δύο συνάδελφους στρατιώτες, τον άξεστο Μάινχαρντ και τον εσωστρεφή Μπέκερ που δηλώνει γοητευμένος από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Η απόλυτη αδράνεια, ωστόσο, με την οποία περνούν οι μέρες τους, αρχίζει να διαβρώνει τη σχέση τους με την πραγματικότητα.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του 24χρονου τότε Βέρνερ Χέρτσογκ γράφτηκε από τον ίδιο σε ηλικία 19 ετών, βασισμένη αρχικά σε μια πραγματική ιστορία που ο Χέρτσογκ ανακάλυψε αργότερα ότι ήταν η βάση του βιβλίου του ρομαντικού Ludwig Achim von Arnim, «Ο Τρελός Ανάπηρος του Φρούριου Ρατονό», που εκδόθηκε το 1818. Τα γυρίσματα, που έγιναν με μια κλεμμένη κάμερα 35mm και με 20.000 δολάρια που είχε κερδίσει ο Χέρτσογκ σε έναν διαγωνισμό σεναρίου στη Γερμανία, πραγματοποιήθηκαν στην Ελούντα της Κρήτης και στην Κω, το νησί των Δωδεκανήσων όπου ο παππούς του, ο διάσημος αρχαιολόγος Rudolf Herzog, εργάστηκε για πολλά χρόνια. Αν και περισσότερο ακαδημαϊκή από τη μετέπειτα πιο αντισυμβατική αφηγηματικά φιλμογραφία του, αποτελεί το πρώτο εξαίρετο δείγμα της σχεδόν εμμονικής προβληματικής του πάνω στον άνθρωπο που αναμετριέται με τη λογική, στο κέντρο της Ιστορίας. Η αντίστιξη της σύγχρονης (στους τίτλους ακούμε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου) και της κλασικής μουσικής (Chopin), το φυσικό τοπίο που είναι κύριος πρωταγωνιστής (το ίδιο σύνθετος με τους χαρακτήρες των στρατιωτών που απέχουν πολύ από την τότε πεπατημένη, μονοδιάστατη απεικόνισή τους στο σινεμά) και η διάχυτη αίσθηση μιας μικρής ανθρώπινης ιστορίας που αντανακλά μια οικουμενική αντιπολεμική έκκληση, καθιστούν τα «Σημάδια Ζωής» ένα από τα πιο εμβληματικά κομμάτια της φιλμογραφίας του Βέρνερ Χέρτσογκ, που τιμήθηκε με το ειδικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου του 1968.

OPEN CALL: Masterclass με τον Werner Herzog

O θρυλικός σκηνοθέτης συναντά 70 κινηματογραφιστές στην Ωνάσειο Βιβλιοθήκη (Λ. Αμαλίας 56), στις 16 Απριλίου

Ακολουθήστε τον κορυφαίο σκηνοθέτη Werner Herzog σε ένα masterclass για τον κινηματογράφο, τους κόσμους μέσα στον κόσμο μας και την τέχνη του να μένεις πάντα ανήσυχος.

Τι ιστορίες θέλετε να αφηγηθείτε μέσα από τις ταινίες σας; Για ποιον λόγο ασχολείστε με τον κινηματογράφο; Ποια είναι η σχέση σας με τον ανορθόδοξο κόσμο του Werner Herzog; Ποιος κινηματογραφικός χαρακτήρας του θα θέλατε να είστε; Αν μπορούσατε να του κάνετε μια ερώτηση, ποια θα ήταν; Γράψτε μας για ό,τι σκέφτεστε αυθόρμητα, αρκεί η απάντησή σας να είναι μέχρι 200 λέξεις.

Στείλτε την παράγραφό σας στο email: ask_werner@sgt.gr. Η αίτησή σας μπορεί να είναι στα ελληνικά ή στα αγγλικά.

«Δεν χρειάζεστε βιογραφικό, αρκεί να είστε τολμηροί κινηματογραφιστές, η φωτιά να καίει μέσα σας».

Werner Herzog

Υποβολή αιτήσεων έως τις 5 Απριλίου 2019

Το κάλεσμα απευθύνεται σε κινηματογραφιστές και φοιτητές κινηματογράφου.
Το masterclass θα γίνει στα αγγλικά χωρίς μετάφραση.

Βιογραφικά

WERNER HERZOG

Ο Βέρνερ Χέρτσογκ έχει γράψει, σκηνοθετήσει και κάνει την παραγωγή σε περισσότερες από 60 ταινίες μεγάλου μήκους και ντοκιμαντέρ, ανάμεσα στις οποίες είναι οι “Grizzly Man”, «Βόιτσεκ» (“Woyzeck”), «Αγκίρε, η μάστιγα του Θεού» (“Aguirre, the Wrath of God”), «Φιτζκαράλντο, ο τυχοδιώκτης του Αμαζονίου» (“Fitzcarraldo”) και “Cave of Forgotten Dreams”. Γεννημένος στο Μόναχο το 1942 και μεγαλωμένος σε ένα αποκομμένο ορεινό χωριό της Βαυαρίας, ο Χέρτσογκ δεν είδε ποτέ του ως παιδί ταινίες στην τηλεόραση και έκανε την πρώτη του τηλεφωνική κλήση σε ηλικία 17 ετών.

PAUL HOLDENGRÄBER

Μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Ωνάση

Ο Πωλ Χολντενγκρέιμπερ είναι συνεντευξιαστής και επιμελητής. Είναι ο Ιδρυτικός Εκτελεστικός Διευθυντής του Onassis Los Angeles (OLA). Προηγουμένως, και για 14 χρόνια, υπήρξε Ιδρυτής και Διευθυντής της πολιτιστικής σειράς LIVE from the NYPL της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης, στο πλαίσιο της οποίας πήρε συνεντεύξεις και φιλοξένησε περισσότερες από 600 εκδηλώσεις, συζητώντας με τους πάντες, από την Patti Smith έως τη Zadie Smith, από τον Ricky Jay έως τον Jay-Z, από τον Errol Morris έως την Jan Morris, από τον Wes Anderson έως την Helen Mirren, από τον Werner Herzog έως τον Mike Tyson.

Πριν από τη θητεία του στη Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης, ήταν ο Ιδρυτής και Διευθυντής του Ινστιτούτου Τεχνών & Πολιτισμού στο Μουσείο Τέχνης του Λος Άντζελες και Εταίρος στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Getty στο Λος Άντζελες. Έχει διδακτορικό τίτλο στη Συγκριτική Λογοτεχνία από το Princeton University και έχει διδάξει, μεταξύ άλλων, στο ίδιο το Πρίνστον, στο Williams College και στο Claremont Graduate University. Το 2003, η Γαλλική Κυβέρνηση τον ανακήρυξε Ιππότη του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών και στη συνέχεια, το 2012, τον προήγαγε σε Ταξιάρχη του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών. Το 2010, ο Πρόεδρος της Αυστριακής Δημοκρατίας του απένειμε τον Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη.