Theater Hora

Το Θέατρο Hora (δηλαδή, Ώρα) ιδρύθηκε το 1993 στη Ζυρίχη της Ελβετίας από τον θεατρικό παιδαγωγό Michael Elber. Σκοπός του είναι η υποστήριξη και η προώθηση της δημιουργικής και καλλιτεχνικής ανάπτυξης ανθρώπων με διανοητικές αναπηρίες, καθώς και η παροχή σε αυτούς της δυνατότητας να εκθέτουν τις ασυνήθιστες ικανότητές τους στο ευρύ κοινό, σε επαγγελματικό επίπεδο.

Το Θέατρο Hora προσπαθεί να προσφέρει στους ανθρώπους αυτούς ένα περιβάλλον που να επιτρέπει τόσο την επαγγελματική αποκατάστασή τους (ως ηθοποιών) όσο και την καλλιέργεια άλλων καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, όπως για παράδειγμα εικαστική δημιουργία, κατασκευή κοστουμιών και μασκών, μουσική κλπ. Είναι ουσιαστικής σημασίας το γεγονός ότι μπορούν να εκφραστούν ως «κανονικά» άτομα.

Η πρώτη παραγωγή του Θεάτρου Hora προέκυψε αβίαστα από το μυθιστόρημα «Η Μόμο» του Michael Ende· ένας ήρωας του έργου, ο Meister Hora (Μαστρο-Ώρας στην ελληνική μετάφραση), έδωσε στο θίασο το όνομά του. Έκτοτε, το Θέατρο Hora έχει ανεβάσει περίπου πενήντα θεατρικές παραγωγές κάθε είδους (από το 1998 μάλιστα, με προσκεκλημένους σκηνοθέτες και χορογράφους). Επιπλέον, έχει οργανώσει εικαστικές εκθέσεις, μουσικά πρότζεκτ (από το 2005 υπάρχει και το συγκρότημα Hora'Band) και διεθνή θεατρικά φεστιβάλ. Το 2003, το Θέατρο Hora έγινε τμήμα του ιδρύματος Züriwerk. Μέχρι σήμερα, είναι το μοναδικό πολιτιστικό εργαστήριο της Ελβετίας για άτομα με διανοητικές αναπηρίες που λειτουργεί σε επαγγελματικό επίπεδο. Από το 2009, το Hora προσφέρει στους ανθρώπους με διανοητικές αναπηρίες θεατρικές σπουδές αναγνωρισμένες από το ελβετικό κράτος.

Ανάμεσα στις πιο σημαντικές παραγωγές της ομάδας είναι οι εξής: "Lennie und George" (1997), μια ελεύθερη διασκευή στο έργο «Άνθρωποι και ποντίκια» του John Steinbeck· η επίδειξη μόδας "Drehum: La Mode Folie" (1998)· μια προσαρμογή του σαιξπηρικού «Ονείρου καλοκαιρινής νύχτας», με τίτλο "All The World Is A Stage" (1999)· το «3D θέατρο» (2002), εμπνευσμένο από τον Dante (Δάντη), τον Dalí και τον Disney· τo "Amanzi" (2005), σε συνεργασία με εργαζόμενους στο χώρο του πολιτισμού από τη Ζιμπάμπουε· το "Faust 1+2" (2008), που δημιουργήθηκε μετά από πρόβες δέκα ημερών· το μιούζικαλ "Quasimodo Geniti" (2009)· και το πρώτο μέρος του εκπαιδευτικού προγράμματος με τίτλο "Die Geschichte vom Baum" («Η ιστορία του δέντρου», 2010). Πάντως, απόγειο της καλλιτεχνικής έκφρασης του Θεάτρου Hora παραμένει το έργο ελεύθερου αυτοσχεδιασμού "Die Lust am Scheitern" («Η χαρά της αποτυχίας», 2000) – μια θεατρική βραδιά ανοιχτή σε όλες τις κατευθύνσεις, στην οποία οι ηθοποιοί του Hora μοιράζονται τη σκηνή με μουσικούς από το θεατρικό πρότζεκτ των Beat Fäh, "Blauzone".

Το Θέατρο Hora πιστεύει ότι οι άνθρωποι με διανοητικές αναπηρίες διαθέτουν μοναδικά ταλέντα και δημιουργικότητα που τους επιτρέπουν να έχουν μια σημαντική πολιτιστική και κοινωνική συνεισφορά στην κοινωνία μας. Σκοπός όλων των δραστηριοτήτων του Θεάτρου Hora είναι να καθιερωθεί αυτή η αντίληψη στην κοινή γνώμη.