Reem Mahmood

Η Reem Mahmood είναι Σύρια ποιήτρια, συγγραφέας και ακτιβίστρια του φεμινισμού. Η πρακτική της επικεντρώνεται στη γραφή ως μέθοδο αλλαγής. Η πρώτη της αυτοέκδοση, με τίτλο «Very Feminist Stories» [Πολύ φεμινιστικές ιστορίες], έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 10.000 downloads και έχει αποσπάσει μια πληθώρα θετικών σχολίων από πολλές νέες γυναίκες, ήδη από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας της το 2018. Η Reem γράφει σε διαφορετικές πλατφόρμες και περιοδικά τοπικής εμβέλειας με επίκενρο τα γυναικεία ζητήματα. Μέσα από το γράψιμο προσπαθεί να μεταφέρει τα βιώματά της ως ακτιβίστριας του φεμινισμού, νεαρής γυναίκας από τη Συρία και νεαρού ατόμου που ζει στον 21ο αιώνα.

Θα αξιοποιήσω αυτή την υποτροφία για να εστιάσω εις βάθος στο προσωπικό μου πρότζεκτ με τίτλο “Why So Angry?” [Γιατί τόσος θυμός;], μια συλλογή ποιημάτων για τον φεμινισμό, το σπίτι και την ταυτότητα. Σ’ αυτό το έργο δεν χρησιμοποιώ μόνο την ίδια μου τη δημιουργικότητα και την τέχνη, όπως επίσης το έργο δεν αφορά μόνο την ίδια την τέχνη και τεχνική της ποίησης. Αφορά πρωτίστως το πώς με άλλαξε ο θυμός και το πώς σκοπεύω να αξιοποιήσω τον θυμό μου για να τον πυροδοτήσω με τη σειρά μου στις καρδιές και στο μυαλό άλλων ανθρώπων, καθώς πιστεύω ότι ο θυμός είναι το πρώτο βήμα για ν’ αλλάξει κανείς την πραγματικότητα. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Ψυχολόγων, ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που χαρακτηρίζεται από ανταγωνισμό απέναντι σε κάποιον ή κάτι που πιστεύουμε πως μας έβλαψε σκόπιμα. Υπό αυτό το πρίσμα χρησιμοποιώ με τη σειρά μου τις ψυχολογικές πνευματικές μου δεξιότητες για να αναλύσω κάθε κατάσταση που έχω περάσει και που με έκανε να θυμώσω και να μιλήσω για τη σημασία του θυμού και τον βαθμό στον οποίο μπορεί να επηρεάσει την κοινωνική, πολιτική και προσωπική πραγματικότητα.

Το πρώτο μέρος του βιβλίου θα σχετίζεται με τον φεμινισμό, μέσα από την αφήγηση της προσωπικής μου ιστορίας και του πώς ο θυμός μου απέναντι στην έμφυλη διάκριση με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι κάτι πάει στραβά και πρέπει να αλλάξει· πώς ο θυμός απέναντι στην αδικία, στους νόμους, στη θρησκεία και στις κοινωνικές νόρμες με ώθησε να υψώσω τη φωνή μου και να διηγηθώ την ιστορία μου, η οποία ενέπνευσε εκατοντάδες γυναίκες στην κοινωνία της Συρίας.

Το δεύτερο μέρος του βιβλίου θα αφορά τη Συρία. Το να μιλήσω για τη Συρία ακολουθεί μια μακρά αλληλουχία πόνου και θυμού. Θα μοιραστώ την εμπειρία της ζωής μου μέσα στο σπίτι, σε μια εποχή στην οποία δυσκολευόμουν να καλύψω βασικές ανθρώπινες ανάγκες, αλλά και την ακόλουθη εμπειρία μου της εξαναγκαστικής φυγής προς αναζήτηση μιας ζωής που κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ζήσει και που είναι αδύνατο να βρει κανείς σήμερα στη Συρία, εξαιτίας της πολιτικής και οικονομικής κατάστασης.

Το τελευταίο μέρος του βιβλίου θα έχει να κάνει με την ταυτότητα. Θα θίξω την πολυπλοκότητα κάθε ατομικής ταυτότητας, το πώς η οικονομική και κοινωνική τάξη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του ανθρώπινου πεπρωμένου και πώς (σε αντίθεση με ό,τι προωθεί ο καπιταλισμός) τα πράγματα δεν εξελίσσονται ανάλογα με το πόσο σκληρά εργαζόμαστε, καθώς η άδικη κατανομή των πόρων και η εκμετάλλευση των μη προνομιούχων ανέκαθεν επηρέαζε το μέλλον του ατόμου. Στοχεύω επίσης να αναδείξω την εμπειρία μου με την ψυχική νόσο.