Πάτι Σμιθ
Η Patti Smith γεννήθηκε στο Σικάγο, μεγάλωσε στα νότια της πολιτείας Νιου Τζέρσι και μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη το 1967.
Είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένα τα πλούσια επιτεύγματα που έχει επιδείξει ως ερμηνεύτρια, συγγραφέας, δισκογραφική και εικαστική καλλιτέχνιδα. Η πρώτη ηχογράφησή της, το άλμπουμ “Horses” που κυκλοφόρησε το 1975, εντάχθηκε στο Εθνικό Μητρώο Ηχογραφήσεων της Βιβλιοθήκης του αμερικανικού Κογκρέσου το 2010, από το Εθνικό Συμβούλιο Διατήρησης Ηχογραφήσεων.
Ανάμεσα στις επόμενες δισκογραφικές κυκλοφορίες της περιλαμβάνονται τα άλμπουμ “Radio Ethiopia”, “Easter”, το οποίο περιείχε το τραγούδι “Because the Night” που ήταν γραμμένο από κοινού με τον Bruce Springsteen, “Wave”, “Dream of Life”, το οποίο περιείχε το τραγούδι “People Have the Power” που ήταν γραμμένο από κοινού με τον αείμνηστο σύζυγό της, Fred ‘Sonic’ Smith, “Gone Again”, “Peace and Noise”, “Gung Ho”, “Land” (συλλογή), “Trampin’”, “Twelve”, “Outside Society” (συλλογή) και “Banga”. Υπήρξε τέσσερις φορές υποψήφια για βραβείο Grammy, καθώς και μία φορά υποψήφια για βράβευση στις Χρυσές Σφαίρες, με το τραγούδι “Mercy Is”, γραμμένο από κοινού με τον Lenny Kay για την ταινία “Noah”. Το ντοκιμαντέρ του Steven Sebring, “Patti Smith: Dream of Life” (2008), ήταν υποψήφιο για βραβείο Emmy.
Η Πάτι Σμιθ τιμήθηκε το 2020 με το περίβλεπτο Εθνικό Βραβείο Βιβλίο των ΗΠΑ για το μπεστ σέλερ αυτοβιογραφικό βιβλίο της, “Just Kids”, όπου εξιστορεί τη βαθιά φιλία της με τον φωτογράφο Robert Mapplethorpe και τη δημιουργική πορεία τους (κυκλοφορεί στα ελληνικά με τίτλο «Πάτι και Ρόμπερτ», μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς, εκδ. Κέδρος). Η εργογραφία της περιλαμβάνει επίσης τα βιβλία “Witt”, “Babel”, “Woolgathering”, “The Coral Sea”, “Auguries of Innocence”, “Collected Lyrics”, “M Train” (κυκλοφορεί στα ελληνικά με τον ίδιο τίτλο, μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς, εκδ. Κέδρος), “Devotion” και “Year of the Monkey”.
Η Σμιθ έχει τιμηθεί με τη διάκριση Commandeur des Arts et des Lettres (Διοικητής Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων) από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού. Το 2007 εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame. Τιμήθηκε από την αμερικανική ένωση πνευματικών δημιουργών ASCAP με το Founders Award το 2010, για τη συνολική προσφορά της, ενώ τον επόμενο χρόνο έλαβε το σουηδικό Polar Award, μια διεθνή αναγνώριση σημαντικών επιτευγμάτων στη μουσική. Το 2013 βραβεύτηκε με το Μετάλλιο Katharine Hepburn από το Bryn Mawr College, μια διάκριση η οποία απονέμεται σε γυναίκες που ενσαρκώνουν την ορμή και το εργασιακό ήθος της διάσημης ηθοποιού. Το 2014, το ΔΣ του Barnard College της απένειμε το δικό του Μετάλλιο Διάκρισης και το 2016 έλαβε ανάλογη βράβευση (Burke Medal) από το Trinity College του Δουβλίνου, για την εξαιρετική συνεισφορά της στις τέχνες.
Φωτογραφίες, σχέδια και εικαστικές εγκαταστάσεις της Σμιθ έχουν εκτεθεί σε γκαλερί και μουσεία όλου του κόσμου. Παράλληλα με τη φιλοξενία της φωτογραφικής της έκθεσης, “Higher Learning”, στην Ιταλία, η Σμιθ έλαβε τιμητικό μεταπτυχιακό δίπλωμα (Laurea Magistrale honoris causa) από το Πανεπιστήμιο της Πάρμα και ανακηρύχθηκε επίτιμη διδάκτορας Ευρωαμερικανικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Πάντοβα.
Το διάσημο συγκρότημα της περιλαμβάνει πλέον στις τάξεις του τον κιθαρίστα και συγγραφέα Lenny Kaye, με τον οποίο συνεργάζεται από το 1971, τον ντράμερ Jay Dee Daugherty (συνεργάτη της από το 1975), τον Tony Shanahan στο μπάσο και τα πλήκτρα (από το 1996), καθώς και τον γιο της, τον κιθαρίστα Jackson Smith, εδώ και πάνω από μια δεκαετία.
Αυτή την περίοδο η Πάτι Σμιθ γράφει και εμφανίζεται ζωντανά, ενώ προσφέρει στήριξη σε ζητήματα ανθρώπινων δικαιωμάτων και περιβαλλοντικών ομάδων, κυρίως στη μη κερδοσκοπική οργάνωση Pathway to Paris, που συνίδρυσε η κόρη της, Jesse Paris Smith, παρέχοντας απτές λύσεις για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Τον Μάιο του 2020 τιμήθηκε με το PEN Literary Service Award και ονομάστηκε επίτιμη διδάκτορας του Πανεπιστημίου Columbia. Στις 21 Μαΐου 2022 τιμήθηκε με τη διάκριση της Γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής για το σύνολο του έργου της.
