Ολιβιέ Μεσσιάν

Ο Ολιβιέ Μεσσιάν (Αβινιόν 1918 – Κλισύ 1992) είναι ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του 20ού αιώνα. Οργανίστας, πιανίστας αλλά και ορνιθολόγος, αναγνωρίστηκε διεθνώς για την εμπνευσμένη διδασκαλία του στο Conservatoire του Παρισιού. Κοντά του μελέτησαν συνθέτες όπως ο Pierre Boulez, ο Karlheinz Stockhausen, ο Ιάννης Ξενάκης, ο Gérard Grisey, ο Tristan Murail και ο György Kurtág.

Ο Μεσσιάν ανέπτυξε μια προσωπική μουσική γλώσσα, που βασίζεται σε ρυθμούς της ινδικής μουσικής και τη μετρική της αρχαίας ελληνικής μουσικής, σε ένα ολοκληρωμένο αρμονικό σύστημα το οποίο συνδύαζε με χρωματικές αντιστοιχίες, στην ενσωμάτωση μεταγραφών από φωνές πουλιών, στην περίτεχνη ενορχήστρωση και στη χρήση σπάνιων οργάνων (όπως τα κύματα Μαρτενό).

Πολλά έργα του έχουν έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα, καθώς η πίστη ήταν γι’ αυτόν μια δημιουργική κινητήρια δύναμη. Συνέθεσε μεγάλους κύκλους έργων για σόλο πιάνο («20 βλέμματα πάνω στο Θείο Βρέφος», «Κατάλογος πουλιών»), για εκκλησιαστικό όργανο («Λειτουργία της Πεντηκοστής», «Βιβλίο για όργανο»), μουσική δωματίου («Κουαρτέτο για το τέλος του χρόνου», «Ο μαύρος κότσυφας»), έργα για φωνή («Ποιήματα για τη Μι», «Τραγούδια της γης και του ουρανού», “Harawi”), για μεγάλη ορχήστρα («Η Ανάληψη», «Συμφωνία Τουρανγκαλίλα») και την όπερα «Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης».