Λενιώ Κακλέα

Φωτογραφία: Κική Παπαδοπούλου

Η Λενιώ Κακλέα είναι μέντορας στο πρόγραμμα Onassis AiR Critical Practices για τη σεζόν 2019-20.

Η Λενιώ Κακλέα είναι χορεύτρια, χορογράφος και συγγραφέας· γεννήθηκε στην Αθήνα και έχει τη βάση της στο Παρίσι.

Κάνοντας τα πρώτα της βήματα στον χορό, σπούδασε στην Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης (ΚΣΟΤ), όπου ασκήθηκε στο κλασικό μπαλέτο και σε σύγχρονες αμερικανικές τεχνικές και ρεπερτόρια (όπως των Martha Graham, Merce Cunningham και José Limón). Το 2005 διακρίνεται με υποτροφία του Ιδρύματος Πράτσικα και φεύγει στη Γαλλία, όπου σπουδάζει στη σχολή CNDC της Ανζέ και ξεκινά τη συνεργασία της με διακεκριμένες μορφές του ευρωπαϊκού χορού, όπως με τους Boris Charmatz, Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή, Claudia Triozzi και Emmanuelle Huynh. Το 2011, πρόθυμη να επεκτείνει την καλλιτεχνική της πρακτική, ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα SPEAP για τον πειραματισμό στον τομέα των τεχνών και της πολιτικής, το οποίο διευθύνει ο Bruno Latour στο Sciences Po στο Παρίσι.

Από το 2009, η Λενιώ Κακλέα χρησιμοποιεί μια ευρεία γκάμα μέσων, συμπεριλαμβανομένων και της χορογραφίας, της περφόρμανς, του κειμένου και του βίντεο. Η καλλιτεχνική της πρακτική αντλεί την επιρροή της από τον φεμινισμό, την ψυχανάλυση και την θεσμική κριτική. Στη δουλειά της εξερευνεί την παραγωγή της υποκειμενικότητας μέσω της οργανωμένης επανάληψης και της μετάδοσης της κίνησης, ενώ αναζητά να αποκαλύψει τους μύχιους και περιθωριακούς χώρους στους οποίους κατασκευάζουμε την ταυτότητά μας.

Μια σημαντική πτυχή της δουλειάς της είναι το πρότζεκτ «Πρακτική Εγκυκλοπαίδεια». Από το 2016 ταξιδεύει σε δρόμους και μονοπάτια σε διαφορετικές επικράτειες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και έχει συγκεντρώσει περίπου 600 μοναδικές ιστορίες, οι οποίες μαρτυρούν την οικειότητα και την ποικιλομορφία των συνηθειών, των τελετουργιών και των συναλλαγών που συνθέτουν και διαφοροποιούν αυτές τις περιοχές. Διαφορετικές καλλιτεχνικές φόρμες αναδύονται μέσα σε αυτό το πρότζεκτ (ένα σόλο, ένα κουαρτέτο, δύο εκδόσεις και δύο εγκαταστάσεις βίντεο).

Το έργο της έχει παρουσιαστεί από διαφορετικά ιδρύματα και φεστιβάλ σε όλη την Ευρώπη, όπως το Centre Pompidou, το φεστιβάλ ImPulsTanz Festival, το Εθνικό Κέντρο Χορού της Γαλλίας (CN D Pantin), το Lafayette Anticipations, το Ίδρυμα Ωνάση, την Τριενάλε του Μιλάνου, το Laboratoires d’Aubervilliers, την documenta 14 (Public Programs), το NEXT Festival, το Passerelle Art center, το PACT Zollverein και το Les Presses du réel.

Εκτός από την προσωπική της δουλειά ως χορογράφου, έχει εμπλακεί σε συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες. Το 2013, προχωρά σε μια σόλο συνεργασία με την Αμερικανίδα χορογράφο Lucinda Childs, πάνω σε μουσική του Ryoji Ikeda. Μερικά χρόνια αργότερα, το 2016, προσκαλείται ως επιμελήτρια στην Εθνική Σκηνή της Βρέστης και παρουσιάζει το “Η Iρις, η Aλεξάνδρα, η Mαριέλα, η Kατερίνα κι εγώ”, ένα πρόγραμμα που εστιάζει στη σύγχρονη γυναικεία χορογραφική παραγωγή στην Αθήνα. Λίγο αργότερα, το 2017, συνοδεύει τη χορογραφία του “Suite No 3”, ένα ορχηστρικό κονσέρτο των Joris Lacoste και Pierre-Yves Macé. Το 2019 συνεργάζεται με τον πιανίστα Orlando Bass πάνω στο εμβληματικό έργο για προετοιμασμένο πιάνο του Αμερικανού συνθέτη John Cage “Sonatas & Interludes”.

Το 2019 η Λενιώ Κακλέα έλαβε το βραβείο χορού του ιδρύματος Hermès Italia και της Τριενάλε του Μιλάνου. Το 2020 το έργο της μπαίνει στη συλλογή του ιδρύματος KADIST.