Emilie Pitoiset

Η Εmilie Pitoiset (γεν. 1980) είναι καλλιτέχνης και χορογράφος, η οποία ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Το έργο της εξετάζει την αντίσταση των σωμάτων μέσω του χορού, των τελετουργιών, της σεξουαλικότητας και του χρήματος. Το εικαστικό λεξιλόγιο που αναπτύσσει δανείζεται στοιχεία από το φιλμ νουάρ, το nouveau roman (νέο μυθιστόρημα), τις μυστικές αδελφότητες καθώς και τα ιδανικά και τις φαντασιώσεις του λαϊκού πολιτισμού, από τη δεκαετία του 1920 και ύστερα.

Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες εκθέσεις σε ιδρύματα όπως το CND (Centre National de la Danse), το Witte de With, το Centre Pompidou, το Palais de Tokyo, το Shirn Museum, το Museo Marino Marini και το Tai Kwun Contemporary στο Χονγκ Κονγκ.

Από το 2009, η Pitoiset μελετά τους μαραθώνιους χορού. Αυτή η εικονογραφία τροφοδοτεί το ρεπερτόριο των χειρονομιών και των στάσεων που βρίσκεται στο επίκεντρο της σκηνικής και καλλιτεχνικής της δουλειάς. Στα σύνορα της ρήξης ή της πτώσης, αυτά τα σώματα, που τόσο βαθιά υπομένουν τους μηχανισμούς του καπιταλισμού, μοιάζουν όλο και περισσότερο σύγχρονα.

Από το 2009 η Pitoiset ερευνά τους μαραθώνιους χορευτικούς διαγωνισμούς που εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης στις ΗΠΑ, και οι οποίοι προσέφεραν στα νικητήρια ζευγάρια χρηματική αμοιβή για χορό μέχρι τελικής πτώσεως –μια αρκετά δελεαστική ευκαιρία για τους ανθρώπους που μόλις είχαν χάσει τα πάντα στο Κραχ του 1929. Αυτό το συνεχιζόμενο φαινόμενο, ως κληρονομιά του καπιταλισμού, οδήγησε την Pitoiset να αναλύσει την κίνηση των ανθρώπινων σωμάτων και το πώς αυτή εκδηλώνεται στις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις.

Η έρευνά της επικεντρώνεται στο φαινόμενο των μαραθωνίων χορού και στην επείγουσα ανάγκη για παραγωγή νέων μορφών αντίστασης κατά τη διάρκεια κρίσεων –στο πώς η κοινωνία έχει άμεση επίδραση στις συμπεριφορές, στο πώς τα κλαμπ και η μουσική επηρεάζουν τους ανθρώπους, όταν τα σώματα συναντώνται και επίσης μετασχηματίζονται.

Βλέποντας μια σύνδεση μεταξύ της ελληνικής κρίσης του 2008 και της τραγωδίας της Μεγάλης Ύφεσης του 1929 και αναζητώντας την αψήφηση της κρίσης, η Pitoiset βρίσκει την Αθήνα ως ιδανικό πλαίσιο για την έρευνά της.