Οι παραγωγές της Στέγης ταξιδεύουν στην Ευρώπη: Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2023

Πώς ζει μια γυναίκα σε έναν ροζ κόσμο; Συνειδητοποιημένες φεμινίστριες, δυσερμήνευτες Barbie, πριγκίπισσες του Walt Disney, αμαζόνες που διεκδικούν την ικανοποίηση όπως και την απαλλαγή από κάθε είδους δεσμά. Οι πέντε θηλυκότητες του “On Wednesdays We Wear Pink” του Αλέξανδρου Σταυρόπουλου που γνωρίσαμε στο Onassis New Choreographers Festival 9 – ONC 9 ταξιδεύουν στο Istanbul Fringe Festival την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου, με μια παράσταση που δοκιμάζει τα όρια των ταυτοτήτων.

Ηδονή, τραύμα, κουλτούρα του στριπτίζ και αυτο-αντικειμενοποίηση του σώματος. Το "LANDSCAPE" της Έλενας Αντωνίου, η οποία μας συστήθηκε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης τον Μάρτιο του 2023 στο πλαίσιο του ODD-Onassis Dance Days, πραγματοποιεί τον πρώτο κύκλο της περιοδείας του με την υποστήριξη της Εξωστρέφειας. Την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου θα βρεθεί στο Fabrica Europa της Φλωρεντίας, με τη χορογράφο και χορεύτρια από την Κύπρο να υπερεκθέτει, για ακόμη μια φορά αναπολόγητα, το πιο προσωπικό της τοπίο –το σώμα της– , προσκαλώντας και προκαλώντας με επιτήδευση το βλέμμα του θεατή.

Το πρωτοείδαμε στη Μικρή Σκηνή της Στέγης τον Μάρτιο του 2022, στο πλαίσιο του Onassis New Choreographers Festival 9 – ONC 9. Από τότε μέχρι σήμερα, το “MOS” της Ιωάννας Παρασκευοπούλου έχει κατακτήσει τις σκηνές των μεγαλύτερων φεστιβάλ χορού της χώρας και της Ευρώπης, ανάμεσά τους και το ONE Dance Week Festival στo Πλόβντιβ της Βουλγαρίας, το Carlow Arts Festival στο Κάρλοου της Ιρλανδίας, το Atelier de Paris στο Παρίσι, το Operaestate Festival στο Βένετο, το Spring Forward by Aerowaves στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, καθώς και το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Επόμενοι καλλιτεχνικοί σταθμοί της περιοδείας του: το Dansens Hus στο Όσλο, από τις 22 έως τις 24 Σεπτεμβρίου, καθώς και το Dance Umbrella Festival (παρουσίαση στο περίφημο Barbican) στο Λονδίνο, από τις 11 έως τις 14 Οκτωβρίου.

Tο “MOS” αποτελεί την πρώτη «ζωντανή» χορογραφία της Ιωάννας Παρασκευοπούλου. Μαζί με τον συγχορευτή της Γιώργο Κοτσιφάκη δημιουργούν ένα πρωτότυπο σκηνικό παιχνίδι εικόνας-ήχου-κίνησης, ένα μοναδικό soundtrack που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας.

Το μεγαλύτερο φεστιβάλ της Κύπρου κάνει πρεμιέρα με ρετσίνα, μπίρα, πλαστικές καρέκλες, κλαρίνα, ηλεκτρονική μουσική. Ο Θανάσης Δεληγιάννης, διεθνής Έλληνας μουσικός της νεότερης γενιάς, ταξιδεύει με το έργο του «ΕΝΑ ΕΝΑ» στο Διεθνές Φεστιβάλ Λευκωσίας, την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου. Η παράσταση που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο -1 της Στέγης τον Νοέμβριο του 2021, έρχεται να ανασυνθέσει ξανά ένα αλλόκοτο πανηγύρι βγαλμένο από τη δεκαετία του ’80.

Το «ENA ENA» είναι το όνομα ενός φανταστικού επαρχιακού κέντρου διασκέδασης. Κυριολεκτικά σημαίνει «ένα προς ένα» και μας θυμίζει τις φράσεις «βήμα βήμα», «σιγά σιγά», «κομμάτι κομμάτι». Όπως αναφέρει ο δημιουργός του έργου: «Στο ENA ENA η διάσπαση των στοιχείων που απαρτίζουν το πανηγύρι ως γεγονός, δημιουργεί την ευκαιρία μιας νέας συναρμολόγησης».

Δαιμονισμοί, εξορκισμοί, εσωτερικές φωνές, φασματικές παρουσίες. Το “to be possessed”, η σόλο σωματική και ηχητική περφόρμανς που γνωρίσαμε στη Μικρή Σκηνή της Στέγης στο πλαίσιο του ODD – Onassis Dance Days, θα παρουσιαστεί στο φεστιβάλ «Μύλος Παραστατικών Τεχνών» (ΜΠαρΤ) στη Λάρισα, την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου. Μέσα από ένα αποδιαρθρωμένο σκηνικό τελετουργικό, η χορεύτρια και χορογράφος Χαρά Κότσαλη θα επιδοθεί σε μια νέα απόπειρα να ανιχνεύσει το φαινόμενο της πνευματοκαταληψίας για την οποία κατηγορήθηκαν πρωτίστως γυναίκες, σε μια παράσταση που θυμίζει πρόβα δαιμονισμού.

Από την Αθήνα στη Βόρεια Ισπανία. Η έκθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση “Weather Engines”, σε επιμέλεια Δάφνης Δραγώνα και Jussi Parikka, ταξιδεύει στο LABoral Centro de Arte του Χιχόν, φέρνοντας μαζί της κομβικά ερωτήματα για την ποιητική και την πολιτική του περιβάλλοντος. Από τις 6 Οκτωβρίου και με τον τίτλο “Motores del Clima”, η έκθεση θα φιλοξενήσει έργα που παρουσιάστηκαν στη Στέγη δίπλα σε νέες αναθέσεις σε Ισπανούς καλλιτέχνες με μια κοινή αφετηρία: την κλιματική κρίση αλλά και την ανάγκη για κλιματική δικαιοσύνη. Εγκαταστάσεις, φωτογραφίες, βίντεο, ηχητικά έργα και γλυπτά ταξιδεύουν από τη γη ως τον ουρανό και από το χώμα ως την ατμόσφαιρα, θέτοντας κομβικά ερωτήματα για τον καιρό, το περιβάλλον και τον τεχνολογικό πολιτισμό.