Το Ίδρυμα Ωνάση υποστηρίζει την Μπιενάλε Νέων Δημιουργών Ευρώπης και Μεσογείου Mediterranea 19 – School of Waters
Το Ίδρυμα Ωνάση υποστηρίζει τη Mediterranea 19 Young Artists Biennale – School of Waters, η οποία πραγματοποιείται για δεύτερη φορά μετά το 1985 στο Σαν Μαρίνο, και συγκεκριμένα την κατηγορία των προβολών, των περφόρμανς, και των δημόσιων προγραμμάτων. Ταυτόχρονα, στηρίζει και τη συμμετοχή των καλλιτεχνών Τεό Τριανταφυλλίδη και Noor Ahed.
Still από το Anti-Gone του Τεό Τριανταφυλλίδη
Από τις 15 Μαΐου έως τις 31 Οκτωβρίου 2021 στο Σαν Μαρίνο θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά τα έργα 70 καλλιτεχνών από 21 χώρες της Μεσογείου. Η Mediterranea 19 – School of Waters είναι αφιερωμένη σε νέους, ανερχόμενου καλλιτέχνες από την Ευρώπη και τη Μεσόγειο, και οραματίζεται μια μπιενάλε ως ένα προσωρινό σχολείο, εμπνευσμένο από ριζοσπαστικές και πειραματικές παιδαγωγικές μεθόδους, καθώς και από τον τρόπο με τον οποίο αμφισβητούνται οι καλλιτεχνικές, επιμελητικές και ερευνητικές μορφές. Το “School of Waters” λειτουργεί ως συλλογικό εργαλείο απομάθησης των στερεοτύπων που χειρίζονται τα γεωγραφικά μας φαντασιακά, και ιδιαίτερα ειδικά εκείνα που συνδέονται με την ευρωκεντρική ερμηνεία της περιοχής της Μεσογείου.
Ο Τεό Τριανταφυλλίδης θα παρουσιάσει μια νέα εκδοχή του έργου του με τίτλο “Anti-Gone”, μιας ανάθεσης του Onassis Culture, το οποίο θα αναπροσαρμοστεί και θα προβληθεί μέσω live streaming στο θέατρο Titano, ενώ η Noor Abed, η οποία έχει συμμετάσχει στο School of Infinite Rehearsals του Onassis AiR 2020-21, δουλεύει πάνω σε μια νέα βίντεο-εγκατάσταση που θα συνοδεύεται από ζωντανή μουσική. Το θέμα της περφόρμανς της Abed είναι η αναπαράσταση Παλαιστινιακών μυθών, τους οποίους διηγείται χρησιμοποιώντας μουσική και εικόνα, συνδέοντας τους με το σημερινό κοινωνικοπολιτικό τοπίο.Η Μπιενάλε Νέων Δημιουργών – MEDITERRANEA 19 School of Waters διοργανώνεται με τη συνεργασία του Διεθνούς Οργανισμού BJCEM – Biennale des Jeunes Créateurs de l’ Europe et de la Méditerranée (Μπιενάλε Νέων Δημιουργών Ευρώπης και Μεσογείου) και της Δημοκρατίας του Σαν Μαρίνο (Κρατική Γραμματεία για την Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό της Δημοκρατίας του Σαν Μαρίνο, Πολιτιστικές Υπηρεσίες και Πανεπιστήμιο της Δημοκρατίας του Σαν Μαρίνο).
Επικεφαλής επιμελητές: Alessandro Castiglioni, Simone Frangi
Επιμελητική ομάδα: Ντενίζ Αραούζου, Νικόλας Βαμβουκλής, Πάνος Γιαννικόπουλος, Giulia Gregnanin, Giulia Colletti, Θεόδουλος Πολυβίου, Αγγελική Τζωρτζακάκη
Από το έργο της Noor Abed
Σχετικά με τους καλλιτέχνες
Από το έργο της Noor Abed
H Mediterranea 19 οραματίζεται μια μπιενάλε ως ένα προσωρινό σχολείο, εμπνευσμένο από ριζοσπαστικές και πειραματικές παιδαγωγικές μεθόδους, καθώς και από τον τρόπο με τον οποίο αμφισβητούνται οι καλλιτεχνικές, επιμελητικές και ερευνητικές μορφές. Το “School of Waters” λειτουργεί ως συλλογικό εργαλείο απομάθησης των στερεοτύπων που χειρίζονται τα γεωγραφικά μας φαντασιακά, και ιδιαίτερα ειδικά εκείνα που συνδέονται με την ευρωκεντρική ερμηνεία της περιοχής της Μεσογείου.
Αναγνωρίζοντας πως οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να μαζεύονται, να δημιουργούν κοινότητες και ν’ ανταλλάσσουν πληροφορίες μέσα από το κουτσομπολιό, την κουβέντα και την εξιστόρηση πραγμάτων που δεν υπάρχουν, η Mediterranea 19 ανακατευθύνει την προσοχή της σε επιχειρήματα που καταρρίπτουν τον ανθρώπινο εξαιρετισμό και έχει στόχο να αναδιαμορφώσει την έννοια της εκμάθησης, βοηθώντας μας να μοιραστούμε την κοινή γνώση που ενυπάρχει σε μη ανθρώπινες και ανθρώπινες δομές.
Το School of Waters αναπτύσσεται γύρω από τον κριτικό αναστοχασμό της υλικής και συμβολικής αυτενέργειας του νερού, υπό το πρίσμα της γεωπολιτικής και της βαθιάς οικολογίας. Η επιθυμία να μάθουμε από τα ύδατα αποκαλύπτει τρόπους απομάθησης των εθνικισμών και να ανακαλύψουμε εκ νέου τον υδάτινο συγκρητισμό που συγκρότησε τη Μεσόγειο ως σύνθετη πλατφόρμα μορφών ζωής και διαδικασιών μάθησης. Για την επιμελητική ομάδα, η ανάπτυξη της Mediterranea 19 γίνεται ως μια οικολογία πρακτικών που ενσταλάζονται σε διάφορους χώρους, απηχώντας την ιδιαιτερότητα ενός τόπου τόσο μικρού όσο η Δημοκρατία του Σαν Μαρίνο.
Αυτή η επιμελητική λογική αναπτύσσεται τόσο σε μεταφορικό όσο και σε δομικό επίπεδο. Σύμφωνα με τη Λίζα Ρόμπερτσον, «όταν μασάς τα μαλλιά σου, γράφεις με νερό, επικαλείσαι τον θεό, κουνάς ένα ύφασμα – η χειρονομία σβήνεται τη στιγμή της εγγραφής της, σβήνεται από τη μελανή αυτονομία της στοιχειώδους υποστήριξής της». Στην πραγματικότητα, η αδιανόητη πράξη της γραφής με νερό βρίσκεται στον πυρήνα ενός φαντασιακού σχολείου, όπου το νερό είναι μια ευαίσθητη οντότητα, τόσο δεκτική όσο και ανθεκτική στην εξημέρωση της γνώσης.
Οι ωκεανοί, οι θάλασσες, τα παγόβουνα, οι λίμνες, οι ποταμοί, οι υδροφορείς, οι γούρνες, το χιόνι η βροχή έχουν υγρή μορφή, λιώνουν, συμπυκνώνουν, εξατμίζονται και δύνανται να περάσουν και να εμφανιστούν σε διαφορετικές καταστάσεις. Αυτές οι υδάτινοι σχηματισμοί υπαινίσσονται την πιθανότητα της αναμόρφωσης των στατικών ταυτοτήτων και την αίσθηση του ανήκειν στη Μεσόγειο, με αφετηρία όχι τις ξέρες, αλλά τα νερά της.
Still από το Anti-Gone του Τεό Τριανταφυλλίδη
