Tο Onassis USA, το BAM και το Pomegranate Arts παρουσιάζουν το “Bark of Millions” του Taylor Mac στην Ακαδημία Μουσικής του Brooklyn

Με ενδιαφέρει ολοένα και περισσότερο το μυστήριο, και ιδιαίτερα αυτό της queer ταυτότητας (και τέχνης). Προτιμώ να αναλογίζομαι τι σημαίνει queer ταυτότητα παρά να παίρνω μόνος μου αποφάσεις και στην πορεία να τις ανακοινώνω σε άλλους ανθρώπους. Αυτό ακριβώς θα ήθελα να περάσω και στο κοινό μας. Ωστόσο, θα πρέπει να αποδεχτούμε κάποια δεδομένα της πραγματικότητας. Οι ομάδες που ασχολούνται με το μάρκετινγκ θα πρέπει να τραβήξουν το κοινό, ο Τύπος θα θέλει να μάθει πώς να περιγράψει αυτό που θα συμβεί, οι κριτικοί θα δώσουν κάποιον ορισμό αν δεν το κάνετε εσείς οι/τα ίδιοι/-ες/-α, ενώ μερικοί άνθρωποι (και συχνά γίνομαι ένας από αυτούς) θα γυρεύουν αυτά τα ψίχουλα που αποκαλούμε «επιμελητικό σημείωμα». Άλλωστε, αν θέλουμε να πιστέψουμε τα λόγια του James Baldwin, «η βασική λειτουργία της γλώσσας είναι να ελέγχει το σύμπαν μέσα από την περιγραφή του» (βέβαια, τάδε έφη ένας άνθρωπος που δεν έζησε αρκετά για ν’ ακούσει για το δίκτυο των μυκορριζών). Στο κάτω κάτω μου αρέσει να έχω κοινό, προσπαθώ να σκέφτομαι τους/τις κριτικούς ως μέρος της συλλογικότητας και έχω την τάση να διαβάζω τον Baldwin δίνοντάς του το τεκμήριο της αθωότητας. Κάπως έτσι συμφώνησα να ελέγξω για λίγο το σύμπαν – ή τουλάχιστον να το περιγράψω· να του χαρίσω μια πύλη εισόδου.

Για τους αρχαίους Αιγύπτιους η δημιουργία ήταν η διαδικασία τού να ξεδιπλώνεις το αδιαίρετο. Το Ατούμ, η πρώτη θεότητα (και το πρώτο φυλοπαράξενο άτομο) δημιούργησε τον εαυτό του προφέροντας το όνομά του στο Νουν, σε μια απέραντη έκταση σκότους όπου τα νερά χύνονταν προς πάσα κατεύθυνση. Το Ατούμ (που είχε επίσης και τα ονόματα Τεμού, Τεμ, Ρα, ανάλογα με το στάδιο στη διαδικασία αναγέννησής τους) στη συνέχεια μεταμορφώθηκε στο πουλί Μπενού, το οποίο, όπως και ο φοίνικας, θα αναφλεγόταν και θα ξαναγεννιόταν κάθε μέρα. Σε αυτή τη δράση, η γη δημιουργήθηκε ως αντικατοπτρισμός του ουρανού. Κάποια στιγμή το μάτι του Άτουμ αποσχίστηκε και περιπλανήθηκε μόνο του και, καθώς πάλευε να επιστρέψει, έχυσε δάκρυα που δημιούργησαν τους ανθρώπους. Χρόνια αργότερα, όταν το Ατούμ είχε πια γεράσει, οι άνθρωποι συνωμότησαν εναντίον του δημιουργού τους, διαχώρισαν τον ουρανό από τη γη και έστειλαν το Ατούμ στον ουρανό, αφήνοντας τους ανθρώπους στη γη (που πιθανότητα δεν ήταν πλέον αντικατοπτρισμός). Αυτός ο διαχωρισμός είναι που δημιούργησε και το “Bark of Millions”. Άλλοτε απεικονίζεται ως μια βάρκα-ήλιος (που συμβολίζει το Ατούμ) και άλλοτε ως ένα πλοίο που έχει για κυβερνήτη το Ατούμ και σέρνει τον ήλιο στο κατόπι του. Μιας που το Ατούμ δεν είναι πια μαζί μας, πρέπει αυτό να μας φέρει τον ήλιο. Κάθε μέρα, χρόνο με τον χρόνο, αυτό το μπάρκο αρμενίζει στον ουρανό για να φέρει το φως στη γη. Κάθε βράδυ το Ατούμ μέσα στο μπάρκο του (ή ως το ίδιο το μπάρκο) μάχεται ενάντια στο φίδι Άποφι (που είναι η ενσάρκωση του χάους), το οποίο προσπαθεί να φέρει το σκοτάδι στον πλανήτη. Κάθε πρωί το Ατούμ νικά και καταφέρνει να μας επιστρέψει τον εαυτό του (η λέξη «εκατομμύρια» στον τίτλο του “Bark of Millions” αναφέρεται στα χρόνια των μαχών και των νικών).

Με τους/τις/τα Ari Folman-Cohen, Bernice “Boom Boom” Brooks, Chris Giarmo, Dana Lyn, El Beh, Greg Glassman, Jack Fuller (φωνητική εκπαίδευση), Joel E. Mateo, Jules Skloot, Le Gateau Chocolat, Lisa “Paz” Parrott, Machine Dazzle, Mama Alto, Marika Hughes, Matt Ray, Sean Donovan (βοηθός στη διεύθυνση φωτογραφίας), Steffanie Christi’an, Stephen Quinn, Taylor Mac, Thornetta Davis, Viva DeConcini και Wes Olivier.

Συν-σκηνοθεσία: Niegel Smith
Συν-σκηνοθεσία και χορογραφία: Faye Driscoll
Κουστούμια: Machine Dazzle
Φωτισμοί: John Torres
Σχεδιασμός ήχου: Brendan Aanes
Σχεδιασμός σκηνικών αντικειμένων: Oscar Escobedo και Zach Blumner
Παραγωγή: Pomegranate Arts και Nature’s Darlings

Μια ανάθεση των Pomegranate Arts και BAM (Brooklyn Academy of Music)

Η ανάθεση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Sydney Opera House και το Berliner Festpiele, με την επιπλέον βοήθεια του Ron Beller & Jennifer Moses Family Foundation και του Hal Philipps. Προγράμματα φιλοξενίας καλλιτεχνών στα Kaatsbaan Cultural Park, MASS MoCA-North Adams, MA, Irish Arts Center-New York City, και PEAK περφόρμανς στο Alexander Kasser Theater του Montclair State University-Montclair στο Νιου Τζέρσεϊ.