Από τη Στέγη και το Onassis Channel σε όλο τον κόσμο: Το “All she likes is popping bubble wrap” της Ιωάννας Παρασκευοπούλου στο Μεξικό, την Ιρλανδία και την Ισπανία
Μετά την ψηφιακή πρεμιέρα του στο όγδοο Onassis New Choreographers Festival, το “All she likes is popping bubble wrap” της Ιωάννας Παρασκευοπούλου ταξιδεύει στο Μεξικό, την Ιρλανδία και την Ισπανία. Τρία σπουδαία φεστιβάλ υποδέχονται μία ιδιαίτερη περφόρμανς ήχου και εικόνας.
Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος
Πρώτος σταθμός το Μεξικό και το έκτο Mexico City Videodance Festival στις 2 Σεπτεμβρίου, ενώ στις 23 με 26 Σεπτεμβρίου η περφόρμανς της Ιωάννας Παρασκευοπούλου θα βρεθεί στo Limerick της Ιρλανδίας και το Light Moves Festival of Screendance. Τελευταίος σταθμός για το φθινόπωρο είναι στις 28 Σεπτεμβρίου έως και τέλη Οκτωβρίου, όπου το “All she likes is popping bubble wrap” θα κάνει μία ακόμη στάση στο Bilbao της Ισπανίας, στο Bideodromo International Experimental Film and Video Art.
Η χορογράφος που γύρισε τον κόσμο με το ΑΝΩΝΥΜΟ και το ΙΟΝ ως χορεύτρια, μας παρουσιάζει ένα ακόμη πολλά υποσχόμενο έργο που απαντά σε νέα ερωτήματα όπως για το πώς δύο παράλληλες δράσεις επηρεάζουν τη θέαση, πώς οι διαφορετικές χρονικότητες των δύο εικόνων μπορούν να οδηγήσουν σε πολλαπλές ερμηνευτικές συσχετίσεις ή/και αφαιρέσεις, και ποιοι είναι τελικά οι μηχανισμοί εύρεσης ταυτίσεων ενεργοποιούνται στην προσπάθεια δημιουργίας μιας ψευδούς εικονικής ολότητας;
Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος
Η οθόνη χωρίζεται στα δύο. Στο ένα μισό προβάλλεται μια συρραφή από κινηματογραφικές εικόνες αρχείου: τρεις κοπέλες ψαρεύουν σε μια λίμνη, ζόμπι σε συνθήκη καταδίωξης, μία γυναίκα βρίσκεται στην μπανιέρα. Στο άλλο μισό, η Ιωάννα Παρασκευοπούλου «συνομιλεί» μαζί τους: επινοεί, δημιουργεί και παράγει εκ νέου ήχο, με τη χρήση διαφορετικών υλικών μέσων ή/και του σώματός της, προκειμένου να τις συνοδεύσει και, έτσι, να τις ενορχηστρώσει και να τις εμψυχώσει ηχητικά.
Γιατί το “All she likes is popping bubble wrap” είναι μια περφόρμανς ήχου και εικόνας, ένα δίπτυχο παράλληλων δράσεων: η οθόνη διχοτομείται με σκοπό τη διεύρυνση των ηχητικών και οπτικών αποτυπωμάτων σε επιλεγμένες κινηματογραφικές εικόνες αρχείου.
Επιδιώκοντας τη σύνθεση μιας τέτοιας οπτικοακουστικής χορογραφίας μικροκινήσεων και αντικειμένων, η δημιουργός ερευνά τη συσχέτιση μεταξύ εικόνας, ήχου και σώματος, καθώς και τη δυνατότητα ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των δύο παράλληλα προβαλλόμενων εικόνων. Η διαδικασία αυτή προτρέπει σε ένα παιγνιώδες πείραμα: μια δραματουργικά επιλεγμένη πράξη της ερμηνεύτριας συνδιαλέγεται με το αρχειακό υλικό τροφοδοτώντας α-σύγχρονες πραγματικότητες προς νέες, πρωτότυπες προοπτικές και διαστάσεις.
