Mazen Kerbaj - Κάτοικος: Θάλασσα

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είχα βαθιά σχέση με τη θάλασσα. Από τότε που ήμουν μικρό παιδί, θυμάμαι να κοιτάζω ατελείωτα τη θάλασσα και τον ορίζοντα, και να ονειρεύομαι να ταξιδέψω εκεί για να εξερευνήσω τι βρίσκεται πέρα από αυτήν, να ζήσω μια περιπέτεια παρόμοια με αυτές που διάβαζα στα κόμικς, να χαθώ, να ξεφύγω από την κοινωνία ή –ίσως πιο ρεαλιστικά– να ξεφύγω από τον εμφύλιο πόλεμο που ξεκίνησε τη χρονιά που γεννήθηκα και διήρκεσε 15 χρόνια.

Είμαι 48 ετών και, με εξαίρεση μερικά μικρά ταξίδια και εξορμήσεις στη θάλασσα, δεν έχω ταξιδέψει ποτέ με πλοίο. Η επιθυμία να δραπετεύσω, να αποσυρθώ, να ζήσω περιπέτειες ή να χαθώ παραμένει το ίδιο ισχυρή, παρόλο που τα κίνητρά μου έχουν αλλάξει: θέλω να απομακρυνθώ από τις συνήθειες, τους δεσμούς, τις ευθύνες και τις κοινωνικές συναναστροφές μου, να απομακρυνθώ από την πεπατημένη, για να αναζητήσω το παιδί που ήμουν κάποτε και που χάθηκε στην πορεία.

Η θάλασσα είναι το καλύτερο μέρος για να το κάνω αυτό, όχι μόνο επειδή είναι μακρινή, ατελείωτη και χωρίς εκπλήξεις, αλλά και επειδή είναι ο τόπος που έχει εμπνεύσει τα σχέδια και τη μουσική μου εδώ και τρεις δεκαετίες.