Το Διπλανό Tραπέζι
Θάναι μόλις είκοσι δυο ετών.
Κι όμως εγώ είμαι βέβαιος που, σχεδόν τα ίσα
χρόνια προτήτερα, το ίδιο σώμα αυτό το απήλαυσα.
Δεν είναι διόλου έξαψις ερωτισμού.
Και μοναχά προ ολίγου μπήκα στο καζίνο·
δεν είχα ούτε ώρα για να πιώ πολύ.
Το ίδιο σώμα εγώ το απήλαυσα.
Κι αν δεν θυμούμαι, πού — ένα ξέχασμά μου δεν σημαίνει.
A τώρα, να, που κάθησε στο διπλανό τραπέζι
γνωρίζω κάθε κίνησι που κάμνει — κι απ’ τα ρούχα κάτω
γυμνά τ’ αγαπημένα μέλη ξαναβλέπω.
Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδη. Τα Ποιήματα, Τ. Α’ 1897 - 1918, Ίκαρος 1963
Μεταφρασεις σε αλλες γλωσσες
Tendrá apenas veinte años.
Y sin embargo, estoy seguro de que, casi los mismos
años antes, gocé de ese mismo cuerpo.
No es en modo alguno exaltación del deseo.
Hace un poco tan sólo que entré en este tugurio:
ni tan siquiera tuve tiempo de beber demasiado.
A ese mismo cuerpo yo lo he gozado.
Y si no recuerdo dónde, no importa mi olvido.
Ahí está ahora, sentado en la mesa de al lado,
cada ademán suyo reconozco; y bajo su ropa
vuelvo a ver los amados miembros desnudos.
Cavafis, C. (2023). Ciento cincuenta y cuatro poemas (P. Bádenas de la Peña, traducción e introducción). UMA Editorial.
Αναγνωρισμένα