Εύνοια του Aλεξάνδρου Bάλα

A δεν συγχίζομαι που έσπασε μια ρόδα
του αμαξιού, και που έχασα μια αστεία νίκη.
Με τα καλά κρασιά, και μες στα ωραία ρόδα
την νύχτα θα περάσω. Η Aντιόχεια με ανήκει.
Είμαι ο νέος ο πιο δοξαστός.
Του Βάλα είμ’ εγώ η αδυναμία, ο λατρευτός.
Aύριο, να δεις, θα πουν πως ο αγών δεν έγινε σωστός.
(Μα αν ήμουν ακαλαίσθητος, κι αν μυστικά το είχα προστάξει —
θάβγαζαν πρώτο, οι κόλακες, και το κουτσό μου αμάξι).

Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδη. Τα Ποιήματα, Τ. Β’ 1919 - 1933, Ίκαρος 1963
Μεταφρασεις σε αλλες γλωσσες
¡Bah!, poco me importa que una rueda de mi carro se partiera y por ello perdiera una estúpida victoria. Con vinos excelentes y entre hermosas rosaledas pasaré la noche. Antioquía me pertenece. Soy el joven más encomiado. Yo soy la debilidad de Balas, su adoración. Mañana, ya verás, dirán que la carrera no fue limpia. (Pero si yo tuviera el mal gusto de pedirlo en secreto, los aduladores darían por primero a mi carro renqueante.)
Cavafis, C. (2023). Ciento cincuenta y cuatro poemas (P. Bádenas de la Peña, traducción e introducción). UMA Editorial.
Αναγνωρισμένα

Ευρίωνος Tάφος

Επόμενη ποίημα