Εν απογνώσει

Τον έχασ’ εντελώς. Και τώρα πια ζητεί στα χείλη καθενός καινούριου εραστή τα χείλη τα δικά του· στην ένωσι με κάθε καινούριον εραστή ζητεί να πλανηθεί πως είναι ο ίδιος νέος, πως δίδεται σ’ εκείνον. Τον έχασ’ εντελώς, σαν να μη υπήρχε καν. Γιατί ήθελε —είπ’ εκείνος— ήθελε να σωθεί απ’ την στιγματισμένη, την νοσηρά ηδονή· απ’ την στιγματισμένη, του αίσχους ηδονή. Ήταν καιρός ακόμη— ως είπε— να σωθεί. Τον έχασ’ εντελώς, σαν να μη υπήρχε καν. Aπό την φαντασίαν, από τες παραισθήσεις στα χείλη άλλων νέων τα χείλη του ζητεί· γυρεύει να αισθανθεί ξανά τον έρωτά του.