Η οικουμένη τέσσαρας έχει μεγάλας πύλας,
ας τέσσαρες φυλάττουν άγγελοι.
Η μία είναι ο Βορράς· ο Νότος αντικρύ της·
κ’ αι άλλαι Δύσις και Aνατολή.
Η πύλη της Aνατολής είν’ εκ λαμπρού μαργάρου·
και προ αυτής άγγελος φαεινός
στέμμ’ αδαμάντινον φορεί και ζώνην αδαμάντων
κ’ επί εδάφους ίστατ’ αχατών.
Εξ αμεθύστου πορφυρού του Νότου είν’ η πύλη.
Ο άγγελός της ο φρουρός κρατεί
σκήπτρον εις χείρας μαγικόν εκ σκοτεινού σαπφείρου.
Νεφέλη εκ καλάιδος πυκνή
κρύπτει τους πόδας του.
Επί μιας όχθης σκεπασμένης
με κόκκινα κογχύλια λεπτά
ο άγγελος της Δύσεως ίσταται και φυλάττει
πύλην εκ κοραλλίου τιμαλφούς.
Στέφανον ρόδων τεχνητών φορεί, κάθε δε ρόδον
συνίστατ’ εκ λυχνίτου καθαρού.
Είναι η πύλη του Βορρά από χρυσόν κτισμένη,
και θρόνον έχει προς την είσοδον
.......................................................
Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993.
Κρυμμένα