Διά την περιφρόνησιν οι ζωηροί φωστήρες
δεν έγιναν αυτοί, ωραία Κιρκασία.
Ουχί οργής, αλλά χαράς και έρωτος λαμπτήρες,
της ευφροσύνης αφειδείς δοτήρες,
της ηδονής υπόσχεσις γλυκεία.
Προς πείσμα αν εγένοντο καρδίας ερωτύλου,
και προς καταστροφήν·
αν εις την γην εστάλησαν υπό θεού οργίλου·
αλλοίαν την μορφήν
θα είχον, και ο ήπιος των ουρανίων θόλος
δεν έδιδε ποσώς το τρυφερόν του χρώμα,
ο ευεργέτης ήλιος δεν έστεργεν ουδόλως
να τοις δοθή η φλοξ η φωτοβόλος
από το πύρινον, ερόν του σώμα.
Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993.
Κρυμμένα