Onassis Culture
Ο πολιτισμός δεν είναι μόνο η τέχνη. Είναι τρόπος ζωής.
Ο τομέας Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, έχοντας τη Στέγη στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων του, με τις, παραστάσεις θεάτρου και χορού, τις εκθέσεις, τις συζητήσεις, τις διαλέξεις, τις εκδόσεις και τη σταθερή διαδικτυακή της παρουσία, ξεκινά τη συζήτηση για το τι συμβαίνει, τι θα έπρεπε να συμβαίνει στην Αθήνα, στην Αλεξάνδρεια, στη Νέα Υόρκη, στο Σαντιάγκο – με άλλα λόγια, σε όλο τον κόσμο.
Η τέχνη παραμένει άχρωμη, αν παραμένει εγκλωβισμένη. Ο πολιτισμός, έτσι όπως τον αντιλαμβάνεται η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, βγαίνει έξω και ταξιδεύει στην πόλη, κατεβαίνει στο κέντρο της Αθήνας και συνηγορεί για τη διαχρονικότητά του και για την αξία του ως ζωντανού χώρου – ενός τόπου ζυμώσεων, συγκρούσεων και ανταλλαγής ιδεών. Το Onassis AiR, ένα πρόγραμμα καλλιτεχνικής φιλοξενίας που εδράζεται στο κέντρο της Αθήνας, προσκαλεί καλλιτέχνες να αλληλεπιδράσουν ισότιμα, χωρίς πίεση χρόνου και προθεσμίες, αποτελώντας την επιτομή της φιλοσοφίας του Ιδρύματος: την τοποθέτηση πως οι συνθήκες για τη δημιουργία οφείλουν να διασφαλιστούν. Το ταλέντο απελευθερώνεται και εξελίσσεται, όταν του επιτρέπει ο χρόνος να ωριμάσει. Χάρη στην υποστήριξη του προγράμματος «Εξωστρέφεια», οι Έλληνες δημιουργοί στρέφουν το βλέμμα προς τα έξω. Aπό το 2011 μέχρι σήμερα, 100 και πλέον παραγωγές και συμπαραγωγές θεάτρου, χορού και μουσικής της Στέγης έχουν δώσει πάνω από 1.000 παραστάσεις σε 56 χώρες και σε περίπου 200 πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Με σεβασμό για το παρελθόν, αλλά έχοντας την πρόθεση να αποφύγει τη νοσταλγία ή την εξιδανίκευση, το Onassis Culture προδιαγράφει το μέλλον, αναζητά την ενέργεια και την καθοριστική στιγμή σε κάθε γωνιά της πόλης, ενθαρρύνει το ταλέντο και την ενέργεια, συστήνει τους ανθρώπους μεταξύ τους και διερευνά διαρκώς τι τους διαχωρίζει, τι τους επηρεάζει, τι έχει νόημα γι’ αυτούς και τι θα αλλάξει τελικά το συγκεκριμένο προφίλ της πόλης. Ταυτοχρόνως, υψώνει τη φωνή του, διαφωνεί, υπερασπίζεται και παίρνει θέση για οτιδήποτε γίνεται εμπόδιο στην ελευθερία, τη δημοκρατία, τη ζωή, τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα. Από το κέντρο της πόλης, το μήνυμα ταξιδεύει. Το τοπικό γίνεται παγκόσμιο και το παγκόσμιο, τοπικό.
