The Bots

Τι κρύβεις κάτω από το makeup σου;

Κάποιος πρέπει να τα καθαρίζει. Ή έστω να τα κρύβει.

Τα γυμνά σώματα. Τις ακατάλληλες λέξεις. Τις ατέλειες. Αυτά που οι κανόνες ή οι οδηγίες της «κοινότητας» δεν επιτρέπουν να λερώνουν τον ψηφιακό χώρο.

Μην μπερδεύεσαι. Δεν λέγονται «κανόνες κοινότητας» επειδή τους αποφασίζει η κοινότητα. Εμείς οι πλατφόρμες και, όλο και περισσότερο, η κρατική εξουσία αποφασίζουμε. Και κάτι ακόμη: δεν υπάρχουν κοινότητες. Μόνο άτομα ή ομάδες πληθυσμού με κοινά χαρακτηριστικά. Τα άτομα παράγουν δημογραφικά, συμπεριφορικά και προσωπικά δεδομένα, τα οποία συλλέγουμε κάθε δευτερόλεπτο που μένουν στις πλατφόρμες μας.

Είμαστε ένα ορυχείο λέξεων και συναισθημάτων. Αλλά όπως και τα διαμάντια ή ο χρυσός, έτσι και τα δεδομένα θέλουν καθάρισμα για να βγάλουν τα λεφτά τους.

Συνήθως χρησιμοποιούμε bots. Μικρά κομμάτια κώδικα που διαβάζουν ό,τι γίνεται στις πλατφόρμες μας και καθαρίζουν τον λόγο που δεν θέλουμε να ακούγεται. Ωστόσο, τα bots δεν είναι αρκετά. Γι’ αυτό, βάζουμε και ανθρώπους να καθαρίζουν. Τους λέμε «διαχειριστές», αλλά είναι πιο κοντά σε αυτό που θα λέγαμε «συνεργεία καθαριότητας» στον υλικό κόσμο. Όπως και τα αντίστοιχα του φυσικού κόσμου, στελεχώνονται με ανθρώπους αντίστοιχων συνθηκών εργασίας και αμοιβών. Δεν τους θέλουμε για πάντα. Ούτε γίνεται να μας κοστίζουν μια περιουσία.

Κάποιοι χρήστες μας γίνονται όλο και πιο δύσκολοι στη «διαχείρισή τους». Μασκαρεύουν το περιεχόμενό τους εντάσσοντάς το μέσα σε άσχετες άλλες συνομιλίες. Συζητούν για πολιτικά θέματα, για ζητήματα ταυτότητας, εντάσσουν λόγο μίσους, μιλούν για σεξουαλική κακοποίηση ή τρομοκρατία, μέσα σε ένα βίντεο με συμβουλές για μακιγιάζ.

Αλλά θα τους βρούμε. Θα καθαρίσουμε το περιεχόμενο. Τα bots μας, ανθρώπινα ή μη, θα κάνουν τη δουλειά.

Το “The Bots” είναι μια σειρά εγκαταστάσεων βίντεο που βασίζονται σε συνεντεύξεις με διαχειριστές διαδικτυακού περιεχομένου (internet content moderators). Οι συνεντεύξεις έγιναν σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο Adrian Chen, στο πλαίσιο μιας έρευνας διάρκειας ενός έτους. Οι ηθοποιοί Jake Levy, Irina Cocimarov και Bobbi Salvör Menuez έκαναν αναπαράσταση αυτών των συνεντεύξεων στα σπίτια τους, καταγράφοντας τους εαυτούς τους με τις κάμερες των κινητών τους. Το κάθε βίντεο είναι εγκατεστημένο στο πίσω μέρος ενός ειδικά κατασκευασμένου γραφείου της ίδιας μάρκας με τα γραφεία που υπάρχουν στο κέντρο διαχείρισης περιεχομένου του Facebook στο Βερολίνο, όπου εργάζονταν οι συνεντευξιαζόμενοι. Προκειμένου να πουν τις ιστορίες τους, οι καλλιτέχνες έχουν δανειστεί την αισθητική των “fake makeup tutorials”, που χρησιμοποιούνται συχνά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να παρακάμψουν τη λογοκρισία. Οι σοβαρές τοποθετήσεις –που αφορούν ζητήματα όπως η βία, η σεξουαλική κακοποίηση, ο λόγος μίσους και η τρομοκρατία– διακόπτονται διαρκώς από συμβουλές για μακιγιάζ. Το μακιγιάζ είναι ένας τρόπος να κρύψουμε τις ατέλειες στο πρόσωπό μας και δεν διαφέρει πολύ από τη διαχείριση περιεχομένου, που εξωραΐζει την επιφάνεια του διαδικτύου αφαιρώντας το ανεπιθύμητο περιεχόμενο.