Παμβώτις

Το αρχαίο όνομα της λίμνης των Ιωαννίνων (Παμβῶτις) σημαίνει «αυτή που τρέφει τους πάντες» και συνιστά προϋπόθεση της ζωής για το λιμναίο οικοσύστημά της. Το έργο της Στεφανίας Στρούζα πραγματεύεται τις χημικές μεταβολές που υφίσταται η λίμνη ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή. Ένα από τα κυριότερα, ο ευτροφισμός (δηλαδή η υπερανάπτυξη της χλωρίδας), έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη οξυγόνου στη λίμνη, με συνέπεια την ασφυξία κάποιων ζωικών οργανισμών, ένα φαινόμενο που δίνει στα νερά της έναν πράσινο χρωματισμό που μοιάζει τεχνητός. Η γλυπτική εγκατάσταση της Στρούζα αναφέρεται στον βυθό της λίμνης και μεταβάλλεται χρωματικά με τον ερχομό της νύχτας, υπογραμμίζοντας τις μεταμορφώσεις του νερού, τη μεταβλητότητα του τοπίου και την ελπίδα για την αποτροπή αυτής της περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Ταυτόχρονα, με τη σφυρήλατη τεχνική που έχει αξιοποιηθεί, γίνεται αναφορά στην παραδοσιακή γιαννιώτικη αργυροτεχνία, ενώ με τη χρήση των μετάλλων και των φωσφοριζόντων υλικών επιχειρείται μια αναφορά στη σχέση φύσης και κατασκευής, ρηγμάτων και δεσμών.

Το έργο αποτελεί ανάθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για την έκθεση “Plásmata ΙΙ: Γιάννενα”.